Όπως είχαμε υποσχεθεί τις προάλλες, επιχειρήσαμε μια μικρή αναδρομή ώστε να βρούμε τα περιστατικά που σχετίζονται με τον άκομψο αγωνιστικό επίλογο του Νίκου Γκάλη. Το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε είναι πως δεν υπάρχει πολύ υλικό, καθώς λόγω χαρακτήρα ο Νικ ποτέ δεν θα βγει να μιλήσει γι’αυτά που τον πίκραναν (σιωπή: αυτό είναι το μεγαλείο του), ενώ πολλά στόματα παραμένουν ακόμα κλειστά.. Ως πηγές λοιπον χρησιμοποιήσαμε το βιβλίο του Γιώργου Ραμπότα και ένα αντίστοιχο αφιέρωμα που είχε κάνει το «Τρίποντο» πριν καμιά δεκαριά χρόνια με τις υπογραφές των Φίλιππου Συρίγου και Δημήτρη Καρύδα.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν με την έλευση του Κώστα Πολίτη στον πάγκο του τριφυλλιού.. Οι δυο τους από την εποχή της συνεργασίας τους στην Εθνική Ομάδα δεν είχαν και τις καλύτερες των σχέσεων, οπότε στην αρχή η συνεργασία τους ήταν απλά τυπική. Σύμφωνα με τον Γ. Ραμπότα ο άνθρωπος που εισηγήθηκε την πρόσληψη του Πολίτη στον Παναθηναϊκό ήταν ο ίδιος ο Γκάλης, καθώς ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν ήθελε να βλέπει ούτε ζωγραφιστό τον Πολίτη («κάνω την καρδιά μου πέτρα και αφού το θέλεις εσύ, θα τον φέρουμε στον Παναθηναϊκό. Και να μην τον θέλω, για το καλό του Παναθηναϊκού ας έρθει» φημολογείται ότι ήταν τα λόγια του Παύλου). Αυτή η πληροφορία πάντως ελέγχεται για την ορθότητά της.. Η σεζόν ’93-’94 κύλησε χωρίς πολλές εντάσεις, όμως η παραμονή του Πολίτη στον πάγκο της ομαδας και την επόμενη χρονιά έμελλε να αποδειχθεί μοιραία.. Ο Γ. Ραμπότας αναφέρει πως ο Πολίτης επισκέφτηκε το καλοκαίρι στο Πευκοχώρι τον Νίκο Γκάλη και προσπάθησε να πείσει τον Γκάλη να πει το Ο.Κ. για την μεταγραφή του Παναγιώτη Γιαννάκη στον Παναθηναϊκό (καθώς υποστηρίζει πως ο Παύλος Γιαννακόπουλος είχε πει στον Ευρωκόουτς να προχωρήσει στην μεταγραφή, μόνο εαν συμφωνεί ο Γκάλης..)
Η νέα σεζόν ξεκινάει και είναι φανερό από το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας, πως ο Γκάλης προορίζεται για δεύτερους ρόλους (αγωνίζεται από την δεξιά πλευρά, πλάγια και κοντά στο καλάθι), γεγονός το οποίο είναι γνωστό και στους κύκλους της ομάδας.. Ο Νίκος Γκάλης συζητάει το θέμα με τον Πολίτη («Κώστα, εδώ που με βάζεις και παίζω, δεν γίνεται, δεν μπορώ. Δεν βοηθιέται και η ομάδα έτσι..» του λέει για να εισπράξει την απάντηση: «Ασ΄το, μην σε νοιάζει, ξέρω εγώ τι κάνω. Οι αντίπαλοι δεν θα ξέρουν από που να φυλαχτούν»). Μετά από ένα παιχνίδι με το Περιστέρι, όπου ο Παναθηναϊκός γνώρισε την ήττα, ο Πολίτης ανακοίνωσε στους παίκτες πως η ομάδα θα παίζει πλέον με τους ψηλούς και τους σουτέρ. Ο Γκάλης προβληματίστηκε και ζήτησε από τον Πολίτη να του εξηγήσει που ακριβώς θα παίζει, για να εισπράξει την εξής απάντηση: «Καλά, δεν έχεις καταλάβει ακόμα ότι δεν χωράς στην ομάδα; Δεν καταλαβαίνεις ότι είσαι πρόβλημα για την ομάδα και πρέπει να σηλωθείς να φύγεις;». Ο Γκάλης εξήγησε στον Πολίτη ότι έπρεπε να του ανακοινώσει κάτι τέτοιο πριν ξεκινήσει η προετοιμασία, αλλά αφού το θέλει ο προπονητής της ομάδας θα του κάνει το χατίρι και θα φύγει. Το συμβάν φτάνει στα αυτιά του Παύλου Γιαννακόπουλου και ορίζεται συνάντηση στο Hilton με τους εξής παρόντες: Πάυλος Γιαννακόπουλος, Νίκος Γκάλης, Γιώργος Ραμπότας, Κώστας Πολίτης και Μάνος Παπαδόπουλος. Ο Παύλος με το που ακούει την διήγηση του περιστατικού από τον Γκάλη, εκνευρίζεται και στεναχωριέται. Από την άλλη, ο Πολίτης λέει: «Νίκο μου, δεν είναι έτσι και το ξέρεις. Ήταν μια κακιά στιγμή και σε παρακαλώ, δεν θα στο ξανακάνω..». Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού αρκείται στην φράση: «Το θέμα λήγει εδώ». Στη συνέχεια ακολουθεί ένα ακόμα επεισόδιο μεταξύ Πολίτη και Ραμπότα που έχει ως αποτέλεσμα την παραίτηση του δεύτερου, για να φτάσουμε στις 18 Οκτωβρίου του 1994.. Ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται με τους Αμπελοκήπους στο Μετς και στην αρχική πεντάδα δεν βρίσκονται ούτε ο Γκάλης, ούτε ο Γιαννάκης. Σε κάποια στιγμή του παιχνιδιού ο Πολίτης καλεί τον Γιαννάκη να μπει στο παιχνίδι («Έλα, Πάνο, μπαίνεις»). Όταν η διαφορά στο σκορ φτάνει τους 24 πόντους έρχεται η σειρά του Γκάλη («Έλα, Γκάλης, μπαίνεις»). Ο Γκάλης είναι σε άσχημη κατάσταση, αρνείται να μπει να παίξει («Δεν μπορώ να μπω, δεν αισθάνομαι καλά») και κατευθύνεται προς τα αποδυτήρια.. Παρά την επέμβαση του Παύλου, ο οποίος τον παίρνει με το αυτοκίνητο του και τον πηγαίνει στο σπίτι του («Εσύ τον πρότεινες και γι’αυτό ήρθε. Βλέπω τι γίνεται, αλλά μην στεναχωριέσαι, θα στον τακτοποιήσω εγώ»), ο Νικ είναι ανένδοτος.. Μόλις φεύγει ο Παύλος, μαζεύει τα πραγματά του και αναχωρεί για την Θεσσαλονίκη.. Στα μέσα του Νοεμβρίου του 1994 ο Παύλος Γιαννακόπουλος δηλώνει: «Πήρα μια απόφαση, για την οποία κατηγορήθηκα από πολλούς. Δεν πειράζει όμως. Θα τραβήξω ακόμη και μόνος μου το κουπί. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που αλλάζουν εύκολα γνώμη και προσπάθησα πολύ ώστε να βρεθεί λύση» και ο Παναθηναϊκός προχωράει σε διακοπή συμβολαίου του παίκτη.. Λίγο μετά αποτελεί παρελθόν από τον «πράσινο» πάγκο και ο Κώστας Πολίτης..
Παρά την διακοπή συμβολαίου οι σχέσεις των δυο πλευρών δεν είχαν κοπεί και υπάρχουν αρκετές παρασκηνιακές ενέργειες γεφύρωσης του χάσματος. Ο Γ. Ραμπότας ισχυρίζεται πως ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου τον συνάντησε στη Θεσσαλονίκη και του ζήτησε να πάρει τηλέφωνο τον Παύλο Γιαννακόπουλο, ώστε να του πει πως ο Γκάλης θέλει για προπονητή τον Κόουτς «Κ» και αφού αυτός έπαιρνε τη δουλειά θα άρχιζε και θα τελείωνε την ομάδα από τον Γκάλη.. Ο «Ράμπο» αναφέρει στο βιβλίο του πως έτσι και έγινε, ο Κιουμουρτζόγλου προσλήφθηκε στον Παναθηναϊκό, όμως δεν ειδοποιήσε ποτέ τον Γκάλη να κατέβει στην Αθήνα.. Η πληροφορία αυτή ελέγχεται επίσης για την ορθότητά της, αν και οι φήμες αναφέρουν πως μετά τον 5ο τελικό εκείνης της χρονιάς κόντρα στον Ολυμπιακό (και την ήττα στο ΣΕΦ με 45-44), ο Παύλος είπε ενοχλημένος σε στενούς του συνεργάτες: «Είχατε μιλήσει με τον Γκάλη και δεν μου το είπατε;». Η ουσία πάντως είναι ότι από ένα σημείο και μετά, ο Παναθηναϊκός δέσμευσε τον Νίκο Γκάλη, καθώς έπρεπε να δωθεί η συγκατάθεση της ομάδας για να μείνει ελεύθερος ο παίκτης (καθ’ότι είχε έναν χρόνο ακόμα συμβόλαιο), κάτι που δεν έγινε ποτέ με αφορμή και κάποια χρήματα που φέρεται να είχε λάβει προκαταβολικά ο Γκάλης.. Οι πληροφορίες της εποχής λένε πως ο νέος προπονητής του «τριφυλλιού» Μπόζινταρ Μάλκοβιτς δεν τον ήθελε ούτε στην ομάδα, αλλά ούτε ως αντίπαλο.. Ο Νικ το παίρνει απόφαση και στις 29 Σεπτεμβρίου του 1995 στέλνει στα έντυπα μέσα την ανακοίνωση όπου γνωστοποιεί το οριστικό τέλος της καριέρας του.. Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Ήθελα να σταματήσω αυτό που τόσο αγάπησα και αγαπώ, μέσα στο γήπεδο, γιατί πιστεύω πως ξέρω να παίρνω τις αποφάσεις μου τότε που πρέπει. Αυτή μου η επιθυμία θεωρήθηκε από πολλούς ως αδυναμία και παράκληση σε κάποιους να με αφήσουν να συνεχίσω το μπάσκετ. Ποτέ δεν έχω παρακαλέσει άνθρωπο, ποτέ δεν ζήτησα χάρη από κανέναν.. Φεύγω από το άθλημα που αγάπησα πικραμένος.. Ζητώ συγγνώμη αν πίκρανα κάποιους και δεν κρατάω κακία σε κανέναν..» Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Ο Φίλαθλος» την επόμενη μέρα είχε ως τίτλο: «‘Εχασε το μπάσκετ τον θεό του»..
Υ.Γ.1 Σε συνέντευξη στην εφημερίδα Goal και στους Βασίλη Βέργη και Νικο Μπουρλάκη λίγες ημέρες μετά το final four της Αθήνας, ο Παύλος Γιαννακόπουλος ανέφερε: «Στην υπόθεση αυτή δεν φταίει ούτε ο Γκάλης, ούτε ο Παναθηναϊκός. Τρίτα πρόσωπα φταίνε που ο Γκάλης δεν συνέχισε στον Παναθηναϊκό. Ο Γκάλης είναι καλός μας φίλος, προσέφερε πολύ μεγάλες υπηρεσίες στο μπάσκετ και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη. Και θα πρέπει πάντοτε η Θεσσαλονίκη να τον τιμά και να τον έχει σε ψηλό βάθρο. Εμείς τον Γκάλη τον αγαπούσαμε και τον αγαπάμε», ενώ ο Θανάσης Γιαννακόπουλος δήλωσε σχετικά με το θέμα: «Έχω αντίθετη άποψη από τον αδελφό μου. Εγινε μια διένεξη μεταξύ προπονητού και Γκάλη. Προσπαθήσαμε να βρούμε τη «χρυσή» τομή. Πότε ο ένας, πότε ο άλλος τράβαγε το κορδόνι. Εμείς δεν δημιουργήσαμε καμία κατάσταση. Εν πάση περιπτώσει, η ιστορία έγραψε. Ο Νίκος απεχώρησε οικεία βουλήσει, δεν τον έσπρωξε κανένας να φύγει. Όμως, ο Κώστας Πολίτης θα έπρεπε να το είχε σκεφθεί καλύτερα τότε για έναν τόσο μεγάλο αθλητή..»
Υ.Γ.2 Με αφορμή την συμπλήρωση 13 χρόνων από το τελευταίο παιχνίδι του Νικ, ο Κυριάκος Μαντούβαλος για λογαριασμό της εφημερίδας «Η Πράσινη» επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον κύριο Πολίτη, για να ακούσει μια απάντηση που θα γλυκάνει λίγο την πίκρα όσων αγαπούν το μπάσκετ γι’αυτό που είχε γίνει τότε. Αντ’αυτού, εισέπραξε την εξής απάντηση: «Πάλι τα ίδια; Όλο τα ίδια θα λέμε; Ποιός είναι ο Γκάλης; Θα έπρεπε να ξεκινάω στην πεντάδα έναν 37χρονο; Εγώ είμαι προπονητής, όχι τροχονόμος. Εγώ θα πω ποιοί θα παίξουν. Ο Γκάλης είναι ο Γκάλης και ο Πολίτης είναι ο Πολίτης». Ο Χρήστος Μυριούνης δήλωσε: «Ο Νίκος Γκάλης ήταν κύριος σε όλα του, δεν είχε δημιουργήσει το παραμικρό. Η συμπεριφορά του κ. Πολίτη προς το προσωπό του ήταν πολύ άσχημη». Ο Νίκος Συρίγος σε άρθρο στην «Πράσινη» -μεταξύ άλλων- ανέφερε: «Η ουσία είναι ότι ο Πολίτης σταμάτησε το μπάσκετ από τον Γκάλη, επειδή πολύ απλά ένιωθε πάντα μεγαλύτερη «βεντέτα» από τους παίκτες που είχε στα χέρια του.. Την ανάγκη που δεν νιώθει 13 χρόνια ύστερα από αυτή την «απρέπεια», δυστυχώς ή ευτυχώς τη νιώθουμε εμείς. Συγνώμη Κύριε Γκάλη. Και κάτι ακόμα: Σας ευχαριστούμε για όλα! Από καρδιάς.»
20 Οκτωβρίου 2007 at 1:34 πμ
Πολύ καλό άρθρο και ιστορικό-αρχειακό. Όλοι οι άνθρωποι του μπάσκετ στη μετά Γκάλη εποχή οφείλουν τις απολαβές, την δημοσιότητά τους στον θεό του Ελληνικού μπάσκετ.
Όφειλε ο κάθε κύριος Πολίτης και κύριος Γιαννακόπουλος αν μη τι άλλο να τον αφήσει να συνεχίσει να αγωνίζεται. Η μετακύλιση των ευθυνών αποκλειστικά στον Πολίτη δεν είναι σωστή. Οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι όφειλαν μόνο αυτόν τουλάχιστον τον άνθρωπο, να μην τον δουν σαν εμπόρευμα και επένδυση. Εδώ είχαν δώσει για τόσους άλλους τζάμπα λεφτά, στον Γκάλη βρήκαν να κόψουν το μπάσκετ;
Τα περί Πολίτη όσο δίκιο και να έχει κάποιος για τα πεπραγμένα του, εκείνη που αποφασίζει είναι η διοίκηση, η οποία ή είδε στο τέλος της χρονιάς σαν εμπόρευμα το Νίκο Γκάλη, ή αποφάσισε να του κόψει το μπάσκετ λόγω φόβου ότι θα πάει σε άλλη ομάδα.
Η ουσία είναι μια. Αυτοί που έκοψαν το μπάσκετ στον Γκάλη είναι οι αφοι Γιαννακόπουλοι. Όσο και να μην συμπαθώ τον Κώστα Πολίτη, ο οποίος είχε οριστεί υπεύθυνος του αναπτυξιακού της ΕΟΚ, οι ευθύνες αρχίζουν και τελειώνουν από τους αδερφούς Γιαννακόπουλους.
20 Οκτωβρίου 2007 at 1:50 πμ
Ότι όλοι έχουν φάει ψωμί από τον θεό του Ελληνικού μπάσκετ (όπως ολόσωστα τον αποκαλείς) είναι γεγονός και δεν αμφισβητείται, όπως και ότι πολλοί ευεργετήθηκαν από τον Νικ. Ο καθένας έχει τις ευθύνες του για το τρόπο που ήρθε το αντίο, αυτό είναι σίγουρο. Ο Ραμπότας δίνει «δίκιο» στον Παύλο, υπό την έννοια ότι ως πρόεδρος ήθελε το καλό της ομάδας που χρηματοδοτούσε. Προσωπικά, δεν μπορώ να συμφωνήσω με κάτι τέτοιο.
Πάντως, διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για κάποια από τα γραφόμενα του «Ράμπο». Είναι γνωστό ότι πολλοί ήθελαν την εύνοια και τον καλό λόγο του «μεγάλου», αλλά να έχει λόγο σε μεταγραφές παικτών (Γιαννάκης, Παταβούκας) και προπονητών (Πολίτης, Κιουμουρτζόγλου) μου ακούγεται λίγο τραβηγμένο (χωρίς όμως να το αποκλείω). Ειδικά στον περίπτωση του κόουτς «Κ», το να έχει παίκτης με διακοπή συμβολαίου τον πρώτο λόγο για πρόσληψη νέου προπονητή μου ακούγεται υπερβολή.
Υ.Γ. Για τον Πολίτη (από άτομο που έχει άκρες στη Νήαρ Ηστ) έχω ακούσει τα χειρότερα.
20 Οκτωβρίου 2007 at 1:55 πμ
Φημολογείται ότι έχει μια μεγάλη τάση ως πολύ μεγάλη τάση με τον τζόγο, ότι είναι εμπαθείς κάποιες φορές και κάποια άλλα.
Μπάσκετ γνωρίζει αρκετό αλλά σαν χαρακτήρα δεν θα τον έβαζα για παιδαγωγό μικρών παιδιών με τίποτα. Για ποιά θέματα αναφέρεσαι εσυ; Γενικά πάντα όχι ειδικά;
20 Οκτωβρίου 2007 at 2:07 πμ
Αυτό για τον τζόγο είναι πασίγνωστο, από την εποχή που ήταν προπονητής στον ΠΑΟΚ (όλο έφευγε και πήγαινε να παίξει στο καζίνο στη Γευγελή). Ότι είναι πολύ εγωκεντρικός, εμπαθής, ευκαιριακός τύπος και άλλα τέτοια. Αν μάθω συγκεκριμένα πράγματα θα επανέλθω..
Υ.Γ. Πάντως ο «Ευρωκόουτς» δεν είναι ο μόνος προπονητής που τζογάρει, πίνει, ξενυχτάει κλπ.
20 Οκτωβρίου 2007 at 5:21 μμ
Συγχαρητήρια. Κάποιος έπρεπε να τα γράψει κάποτε αυτά τα πράγματα.
18 Νοεμβρίου 2007 at 1:41 πμ
ΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ
24 Απριλίου 2010 at 5:22 μμ
Εγώ είμαι ο μόνος που θα υποστηρίξω τον Πολίτη! Άσχετα από την αξία του συγκεκριμένου προπονητή, μια ομάδα, και μάλιστα ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, που διεκδικεί ισοβίως το Πρωτάθλημα και το Ευρωπαϊκό, είναι παντού και πάντα πάνω από πρόσωπα, ακόμα κι αν το ονοματεπώνυμό τους είναι Μάϊκλ Τζόρνταν…Δεν αποτελεί ο Παναθηναϊκός μουσείο-πάρκινγκ θρύλων του Ελληνικού μπάσκετ…
Από την άλλη σίγουρα μπορούσε ο Πολίτης να δώσει στον Γκάλη να καταλάβει ότι θα έπαιζε 10-15 λεπτά το πολύ, με πιο κομψό τρόπο, σίγουρα. Ίσως και να έγινε έτσι βέβαια…Ποιος ξέρει? Συνολικά, θεωρώ το άρθρο τελείως μονομερές, δεν αναφέρει τους ισχυρισμούς του Πολίτη…
25 Απριλίου 2010 at 4:40 μμ
Shamrock ίσισωσε το στοματάκι σου..
Ή είσαι πιτσιρίκι ή έχεις αλτσχάιμερ για να διατυπώνεις τέτοιες μεγαλόστομες αρλούμπες..
Ο Παναθηναικός εποχης Γκάλη πάλευε να ξανασταθει στα ποδια του έχοντας καμιά δεκαετία να πάρει πρωτάθλημα, όσο για τα ευρωπαικά τότε μοιάζαν όνειρα απατηλά. Μην κρίνεις το τότε με το βλέμμα του τώρα.
Και ο μεγα Γκάλης ήταν πρώτος σκόρερ με 23 και πρώτος στις ασιστ με 6 στην ευρωλίγκα στην σαιζόν που προηγήθηκε της φυγής του, στα 35 του μάλιστα, ε κομματάκι δύσκολο να τον περιορίσει σε ρεζέρβα ο τοσοδούλης πολίτης για το γαμώτο του..
Δόξα και τιμή που αποστρατεύθηκε στον Παναθηναικό ο Νικ.. Κρίμα που έφυγε έτσι και μας κατηγορούν ότι του κόψαμε το μπασκετ.. Θα έπρεπε όλοι να ξέραν ακριβώς πως γίναν τα πράγματα..
26 Απριλίου 2010 at 3:30 πμ
Όνειρα απατηλά ?
Με συμμετοχή στο Final Four στο Γιάντ Ελιάου την προηγούμενη σεζόν ?
Μάλλον εσύ είσαι πιτσιρίκι φίλε μου ή πάσχεις από Αλτσχάιμερ…
Εξάλλου εγώ δεν είπα ότι ο Νίκος Γκάλης δεν ήταν παμμέγιστος, δεν ήταν θρύλος, ούτε ότι καλώς σταμάτησε το μπάσκετ με αυτόν τον τρόπο. Απλώς επεσήμανα το άκομψο του να μην διατυπώνεις και την αντίθετη άποψη (του Πολίτη), καθώς και τη δική μου γνώμη ότι δεν χωρούσε σε ρόλο που είχε (πανάξια προφανώς) συνηθίσει, στην ηλικία που ήταν, σε μια ομάδα επιπέδου Παναθηναϊκού. Εκτός βέβαια για μια σεζόν ακόμα, και εάν ερχόταν από τον πάγκο για 10-15 λεπτά…
Αν τώρα εσύ αυτό το θεωρείς άξιο ύβρεων και χαρακτηρισμών, τότε τι να σου πω…Αυτά που γράφεις σε χαρακτηρίζουν.
Α, και κάτι άλλο: Ο Νίκος Γκάλης γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1957.
Υπολόγισε λοιπόν πόσο χρονών ήταν στη σεζόν 1993-4 (που όντως ήταν πρώτος σκόρερ και πασέρ στην Ευρωλίγκα με 23.8 πόντους και 4.7 ασίστ), και μετά μπορείς να γράψεις «μεγαλόστομες αρλούμπες»…
Είσαι σε ηλικία που γνωρίζεις αφαίρεση υποθέτω…
27 Απριλίου 2010 at 12:31 μμ
Mια μικρή παρέμβαση ως ο γράφων του post.. Αναφέρω στην αρχή του κειμένου πως το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίστηκε είναι πως δεν υπάρχει πολύ υλικό, καθώς γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, κυριαρχεί μια Omertà. Συνεπώς Shamrock, αν έχεις τίποτα δηλώσεις του Πολίτη σχετικά με την ουσία του θέματος μπορείς κάλλιστα να τις παραθέσεις. Προσωπικά δεν βρήκα κάτι επιπλέον, πέραν από μια δήλωση του Ευρωκόουτς την επόμενη της ανακοίνωσης της αποχώρησης του Νικ από την ενεργό δράση, όπου έλεγε «που να φανταστώ ότι θα κατέληγε έτσι..»
Επιπλέον, η παράθεση κάποιων γεγονότων δεν σημαίνει απαραίτητα και πλήρης αποδοχή τους. Αναφέρω πως διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για κάποια από τα γραφόμενα του Ραμπότα (προσλήψεις προπονητών-παικτών κλπ.). Από την άλλη η δήλωση του Μυριούνη, ενός ατόμου που τον θεωρώ από τα πλέον σοβαρά στο χώρο (έχοντας κάνει κατά καιρούς σκληρή αυτοκριτική για τον εαυτό του) και ο οποίος δεν μιλάει κάθε τρεις και λίγο κάτι μου λέει.. Στο κάτω κάτω δεν νομίζω ότι έχει κάποιο όφελος ώστε να είναι μεροληπτικός ως προς κάποια πλευρά..
Θεωρώ ότι ο Γκάλης έστω και στην (σαφώς προοχωρημένη) ηλικία που ήρθε ήταν αυτός που έδωσε την ώθηση μέσα στο παρκέ, ώστε να μετατραπεί ο Παναθηναϊκός από μια ομάδα που κινείτο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.
26 Αυγούστου 2011 at 12:29 μμ
Το τελευταίο ντέρμπι του Νίκου Γκάλη
14 Σεπτεμβρίου 2011 at 10:38 πμ
1992 Ο Γκάλης για πρώτη φορά ενάντια στον Άρη
1993 Κυπελλούχος Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό
1994 Οδηγεί τον ΠΑΟ στον final4
1994 3ος στην Ευρώπη με τον Παναθηναϊκό