Ο τίτλος του post ακούγεται προβοκατόρικος η διάθεση όμως μόνο τέτοια δεν είναι. Ξεκαθαρίζοντας την θέση μας πρώτα απ’όλα πιστεύουμε ότι ο Σπανούλης έπραξε σωστά:

Τα χρήματα ήταν περισσότερα (και για έναν άνθρωπο που είναι τοις πάσοι γνωστό ότι τα μετράει τα χρήματα αυτό παίζει πρωταρχικό ρόλο),

Οι συνθήκες είναι πολύ καλές (ο Ολυμπιακός θα πρωταγωνιστήσει σε Ελλάδα και λογικά και σε Ευρώπη και φέτος)

Η νέα του ομάδα θα χτιστεί από την αρχή (οπότε ο Σπανούλης μπορεί να διεκδικήσει την θέση του ηγέτη που ποτέ δεν θα είχε και δεν θα άξιζε να έχει στον Παναθηναϊκό λόγω Διαμαντίδη)

Προπονητής θα είναι ο αναλώσιμος στα 67 του Ίβκοβιτς ο οποίος σε περίπτωση αποτυχίας θα πληρώσει το μάρμαρο (και δεν θα είναι η πρώτη φορά στον Ολυμπιακό)

Ως εκ τούτου στο καλό…

Το θεμα πλέον είναι τι κάνει ο Παναθηναϊκός. Αναμφίβολα με την απώλεια του Σπανούλη μετά κι από αυτήν του Πέκοβιτς το ρόστερ έχει αποδυναμωθεί πολύ. Αν δεν γίνει η …αναστροφή με Σάρας και φύγει κι αυτός τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα.

Κι αν το κενό του Πέκοβιτς θα μπορούσε να καλυφθεί με Μάριτς το κενό του Σπανούλη θα ήταν λάθος να προσπαθήσει η ομάδα να το καλύψει με έναν παίχτη που θα έχει ρόλο αντίστοιχο με αυτό του Λαρισαίου. Νομίζω ότι ο οδηγός μας τώρα πρέπει να είναι το 2007. Η μπακέτα στον Διαμαντίδη και όλη η ομάδα στημένη γύρω από αυτόν. Ξεκάθαροι ρόλοι ως προς το ποιος κουμαντάρει (και όχι μπερδέματα τύπου Σπανούλη), ξεκάθαροι ρόλοι ως προς το τι κάνουν όλοι οι υπόλοιποι. Αν χρειαστεί να φέρουμε πίσω και τον Ντέλκ…

Σε κάθε περίπτωση πάντως για να δουλέψει αυτό το σχήμα θα πρέπει να φέρουμε πίσω τον Σισκάουκας. Κι επειδή αυτό είναι μάλλον απίθανο θα πρέπει να βρεθεί το τριάρι εκείνο που θα μοιραστεί με τον Περπέρογλου τον χρόνο και θα έχει ικανότητες σκοραρίσματος τόσο απ’έξω όσο κι από διείσδυση. Ποιος είναι αυτός; Δεν ξέρω… Μπορεί να είναι ο Σάτο; Αν με ρώταγε κάποιος πέρσι θα έλεγα ναι, φέτος… χμμ… δεν ξέρω… Μπορεί να είναι ο Καϊμακόγλου; Όχι, σε αυτό το σχήμα δε μπορεί να είναι ο Καϊμακόγλου (τον οποίο εκτιμώ πάντως ιδιαίτερα). Οπότε ποια είναι η λύση; Αμερικάνος; Πιτ Μαίκλ; Ίσως. Θέλει σκέψη πάντως. Σίγουρα όμως δεν είναι ο Τέπιτς, έτσι Ζέλικο;

Άλλωστε ο Τέπιτς λογικά θα κληθεί να καλύψει την κενή θέση στα γκαρντ. Την θέση που ξέρει και προφανώς του αρέσει να παίζει. Και ταιριάζει σε όλα. Ακόμα και σαν ιδιοσυγκρασία είναι απολύτως ταιριαστός με το μοντέλο «Διαμαντίδης μαέστρος».

Τέλος νομίζω θα χρειαστεί κι ένα τεσσάρι. Με Φώτση (και τα σκαμπανεβάσματά του στην απόδοση) και Τσαρτσαρή (και τους τραυματισμούς του) δε μπορεί να βγει η χρονιά. Δεν ξέρω μήπως χρειαζόμαστε και πενταδάτο τεσσάρι αλλά έτσι όπως έχει η κατάσταση μοιάζει μάλλον απίθανο να χτυπήσουμε παίχτη τύπου Τελέτοβιτς ή Κριάπα… Οπότε θα συμβιβαζόμουνα και με έναν …Νάχμπαρ (λέμε τώρα)…

ΥΓ1. Η μεταγραφή Βουγιούκα μπορεί να θεωρηθεί καλή κίνηση συνυπολογίζοντας το ότι είναι Έλληνας και ότι ουσιαστικά αντικαθιστά τον Σερμαντίνι αδειάζοντας μια (πολυτιμότατη) θέση κοινοτικού.

ΥΓ2. Μια απ’τα ίδια και για Καιμακόγλου αν όντως έρθει στον Παναθηναϊκό. Χρήσιμη μεταγραφή κυρίως λόγω υπηκοότητας. Δεν είναι το τριάρι που θα σηκώσει την ομάδα όταν ο Διαμαντίδης θα έχει μπλοκάρει.

ΥΓ3. Ξεκίνησε η διάθεση των διαρκείας. Θυμίζουμε ότι τα διαρκείας δεν αντικατοπτρίζουν την προσμονή για την χρονιά που έρχεται αλλά πάνω απ’όλα την αναγνώριση των όσων έχουν γίνει και την εμπιστοσύνη στην ομάδα (από τον διοίκηση μέχρι τους φροντιστές). Οπότε δεν υπάρχει δικαιολογία (εφόσον φυσικά το κόστος δεν είναι απαγορευτικό μιας και οι καιροί είναι δύσκολοι)…

ΥΓ4. Τι θα γίνει με τον Μπατίστ; Θα γίνει Μπατίστας καμιά στιγμή;

ΥΓ5. Εντάξει, για τον Τυφώνα δεν ενδιαφέρεται, ο Ζέλικο δεν τον νοιάζει, τους οπαδούς τους έχει γραμμένους, την Σπανούλα ρε απαράδεκτε δεν την σκέφτηκες;