Ένα παιχνίδι έμεινε και στο τέλος του δεν δικαιολογείται κανείς να έχει ανάσες. Ό,τι αποθέματα ενέργειας υπάρχουν, ό,τι δυνάμεις και κουράγια  έχουν απομείνει πρέπει να «κατατεθούν» στο παρκέ το Σάββατο το βράδυ. Μέχρι τελευταίας ρανίδας…

Δείξτε τους ότι δεν έχετε γίνει τυχαία η κορυφαία ομάδα της Ευρώπης. Δείξτε τους ότι δεν είναι συγκυρίες που έφεραν ΕΣΑΣ (και όχι εκείνους) στην κορυφαία ομάδα της Ευρώπης. Δείξτε τους απλά αυτό που φαίνεται να ξεχνάνε. Πως ΕΙΣΑΣΤΕ οι καλύτεροι.

Και πάνω απ’όλα  δείξτε τους ότι η φανέλα με τα 6 αστέρια είναι πολύ βαριά για να την υποτιμήσουν. Και την έχουν υποτιμήσει τόσες φορές τις τελευταίες εβδομάδες με τις δηλώσεις τους και τους κόκκινους (καρμοίρηδες και κακομοίρηδες) κοντυλοφόρους τους. Θυμίστε τους πως τα 6 αστέρια  κερδήθηκαν από εσάς και τους προκατόχους σας βάζοντας κάτω όλους τους γίγαντες του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μακάμπι,  ΤΣΣΚΑ… όλοι γονάτισαν ταπεινωμένοι μπροστά στο τριφύλλι τα τελευταία 15 χρόνια.

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί με τα κόκκινα που τολμάνε –και με πόση υπεροψία το κάνουν!- να σας αμφισβητήσουν έτσι ανοιχτά; Ποιοι είναι αυτοί που τολμάνε να σας λοιδορήσουν και να σας αποκαλέσουν -τόσο απαξιωτικά!- «τελειωμένους»; Τι έχουν κάνει αυτοί μέχρι σήμερα που τους επιτρέπει τέτοια συμπεριφορά; Ποιοι είναι αυτοί;

Βάλτε τους στην θέση τους! Έχετε αποδείξει στο παρελθόν σε όλη την Ευρώπη το «μέγεθός» σας. Αποδείξτε το μια ακόμα φορά και κλείστε τα στόματά τους μια και καλή. Τιμήστε την φανέλα που φοράτε και όσους την φόρεσαν πριν από εσάς. Δώστε τα όλα! Για κάποιους από εσάς είναι το τελευταίο παιχνίδι με την πράσινη φανέλα. Κάντε το να μείνει για πάντα αξέχαστο…

Ο Παναθηναϊκός έχασε (ή  νομίζω ότι είναι πιο δίκαιο να πούμε ο Ολυμπιακός κέρδισε) και η σειρά έγινε 2-1. Και αυτό είναι όλο.

Κάθε παιχνίδι στους τελικούς είναι διαφορετικό παιχνίδι. Διαφορετικό ήταν το προηγούμενο, διαφορετικό θα είναι και το επόμενο. Ο Παναθηναϊκός έχει μόνο έναν αγώνα να κοιτάει μπροστά αυτή τη στιγμή. Αυτόν της Τετάρτης. Ας πάρει αυτόν και μετά βλέπουμε. Προς το παρόν δεν υπάρχει τίποτα άλλο.

Επίσης τώρα δεν είναι ώρα για σκληρή κριτική. Είμαστε στα μισά της «παράστασης». Οι ομάδες προετοιμάστηκαν για την σύντομη σειρά των τελικών και οφείλουμε να τις κρίνουμε εκ του (τελικού) αποτελέσματος. Ας μην κρίνουμε την παράσταση από το διάλειμμα γιατί μπορεί να επιφυλάσσει γκραν φινάλε. Φυσικά δεν λέω να εθελοτυφλούμε αλλά ας περιμένουμε να πέσει η αυλαία πρώτα για να έχουμε την ολοκληρωμένη εικόνα να αναλύσουμε. Έτσι κι αλλιώς όποια κριτική και να γίνει τώρα -εν μέσω τελικών- δε μπορεί να αλλάξει την κατάσταση προς το καλύτερο παρά μόνο προς το χειρότερο.

Οπότε ψυχραιμία, δίπλα στην ομάδα την Τετάρτη παρά το προβληματικό της ώρας και πάμε για το 2-2.

ΥΓ. Κάποιους θα τους δούμε από κοντά τελευταία φορά την Τετάρτη. Μην παρεξηγηθώ, δεν υπονοώ τίποτα, μια απλή λογική παρατήρηση κάνω…

Φεύγοντας από το γήπεδο η αίσθηση μου ήταν ότι το παιχνίδι χάθηκε από λάθη των Μπατίστ – Διαμαντίδη στο τέλος. Κακό τελείωμα του Mike στα τελευταία 55» αλλά και έλλειψη καθαρής σκέψης του Διαμαντίδη στην τελευταία επίθεση..

Ωστόσο, ξαναβλέποντας το παιχνίδι αναθεώρησα την άποψη μου για τη διαιτησία. Οι Μαρτιν και Γιουγκενμπραντ εγκλημάτησαν κατά του Παναθηναϊκού. Αν και δεν μ’αρέσει αυτή η διαδικασία, απαριθμώ τις φάσεις που αδικήθηκαν οι μεν και οι δε. Έχουμε και λέμε..

1)στο 1:30 πρώτο λεπτό φάουλ Καϊμακόγλου σε Κιριλένκο σε διεκδίκηση ριμπάουντ, πιθανώς δεν ήταν (Martin)

2)φάουλ Σάτο στο 5:30 (Martin)

3)φάουλ Σίσκα σε Διαμαντίδη που δεν δίνεται και είναι δύο βολές (Γιουγκεμπραντ)

4)στο 6ο λεπτό φάουλ Μπατίστ σε Τεόντοσιτς (Μαρτιν)

5)φάουλ στον Λόγκαν από Σίσκα στη λήξη του πρώτου δεκαλέπτου, μία βολή (Γιουγκεμπραντ)

6)στο 11:30 φάουλ Σβεντ σε Λόγκαν, 2 βολές που δεν δόθηκαν

7)φάουλ στο 18 σε Καϊμακόγλου (αίματα!), δύο βολές που δεν δίνονται

8)φάουλ Σβεντ σε Διαμαντίδη 3″ πριν λήξει ημίχρονο, δύο βολές

9)στο 27:30 ο Μαρτίν δεν σφυρίζει φάουλ σε Μπατίστ και αμέσως σφυρίζει αμυντικό του Καϊμακόγλου που δεν είναι σε καμία περίπτωση

10)στο 29:30 φάουλ Κιριλένκο σε Διαμαντίδη, 2 βολές που δεν δίνονται

11)στο 31ο λεπτό ο Μαρτίν από μακρυά (δεν ελέγχει τη φάση αυτός) δίνει επιθετικό του Μπατίστ στον Τεόντοσιτς,  που είναι αμυντικό

12)στο 36:30 επιθετικό ανακάλυψη από Γιούγκεμπραντ σε Μάριτς

13)στην επόμενη φάση ο Μάριτς μάλλον βγάζει καθαρά την μπάλα πάνω από το στεφάνι

14)βήματα Σάρας στο 37:00 (είναι) αλλά πρώτα είναι αμυντικό Τεόντοσιτς (Μαρτίν)

15)φάουλ σε Μπατίστ από Κριστς-Κιριλένκο στο 38:30, δύο βολές που δεν δίνονται. Αποτέλεσμα να γίνει φάουλ σε Σβεντ και 2 βολές για να σταματήσει αιφνιδιασμός

16)στο 39:20 βγάζει την μπάλα καθαρά ο Σβέντ (μπροστά στον Μαρτίν) και αμέσως μετά πετυχαίνει καλάθι ο Τεόντοσιτς ερχόμενος απ’έξω.

17)βήματα Τεόντοσις στο 39:45

Υπέρ μας ήταν α) στο 28 φάουλ Καϊμακόγλου σε Βοροντσέβιτς και β) φάουλ Περπέρογλου στο 33 σε Κιριλένκο

χειρουργείο..

Όσες φάσεις αναφέρω είναι κραυγαλέες περιπτώσεις που οι δύο διαιτητές έκαναν τα στραβά μάτια. Ξαναλέω, δεν μου αρέσει η ενασχόληση με τη διαιτησία αλλά αυτή τη φορά η μη ενασχόληση αγγίζει τα όρια του δονκιχωτισμού ή καλύτερα του μαλάκα! Εύκολοι πόντοι (δύο βολές) δίνονταν μόνο από τη μία πλευρά και πέρα από αυτό πρέπει να ανεχτούμε και τις ειρωνείες του Ρήγα. Είμαι υπέρμαχος της συνήθειας οι μεγάλες ομάδες να σφυρίζονται.. Επίσης, παραδέχομαι ότι «πρέπει» οι διαιτητές να βοηθήσουν την ΤΣΣΚΑ να μπει στο παιχνίδι. ΌΜΩΣ, μεγαλύτερη ομάδα είναι ο Παναθηναϊκός και η «βοήθεια» έφτασε τα όρια του «χειρουργείου». Σε όσες φάσεις αναφέρω δεν υπάρχει ο Κροάτης Ράντοβιτς. Οι δύο διαιτητές στέρησαν την ευκαιρία στον ΠΑΟ να διεκδικήσει ένα δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, κάνοντας το περίφημο repeat..

υ.γ: Πολύ κακός ο Μήτσος. Πέρα από τα πρώτα 7-8 λεπτά, σε όλο το παιχνίδι είχε επιπόλαιες και κακές επιλογές. Αποκορύφωμα η τελευταία φάση

υ.γ1: Ο άψογος Ζέλικο, στην τελευταία φάση τα θαλάσσωσε. Γνώμη μου είναι ότι ο Μπατίστ δεν έπρεπε να βρίσκεται μέσα και τη θέση να έπαιρνε ο Περπέρογλου. Επίσης, ίσως ήταν καλύτερη λύση να ήταν μέσα ο Καλάθης (αντί του Σάτο) και να πάρει εκείνος τη μπάλα έχοντας γρήγορα πόδια επιδιώκοντας κάποιο drive και πάσα έξω ή τελείωμα της φάσης..

υ.γ2: πιθανώς είναι λάθος το timing του post ενόψει τελικών, αλλά δεν άντεξα!

 

Τελειωσε λοιπον το ff και οσο πιο γρηγορα το αφησουμε να περασει στην ιστορια τοσο το καλυτερο. Αλλωστε  μπροστα μας αυτη τη στιγμη εχουμε τους τελικους του πρωταθληματος οι οποιοι ξεκινανε σε 4 μερεσ και μετα το σημερινο αποκτουν ιδιαιτερη σημασια καθως η κατακτηση της ευρωλιγκασ απο τον ολυμπιακο αλλαζει τα δεδομενα. 
 
Τι εννοω… Για τον μεν παναθηναικο ηταν και παραμενει η προσπαθεια να διατηρησει τον θρονο του στην ελλαδα και να προχωρησει το καλοκαιρι με μεγαλυτερη ψυχραιμια στις μεταγραφικες κινησεις. Για τον ολυμπιακο ομως τα πραγματα αλλαζουν αρκετα εως πολυ.
 
Ο ολυμπαικος του 2012 (ακριβως οπως και ο παναθηναικος του 1996) εξαργυρωνει την ανοδικη του πορεια σκαρφαλωνοντας απευθειας στο ψηλοτερο σκαλοπατι (της ευρωπης) πηδωντας το ενδιαμεσο σκαλοπατι (του πρωταθληματος). Αυτο το γεγονος μεταβαλλει σημαντικα την ψυχολογια των τελικων. Πλεον ο ολυμπιακος παυει να ειναι η νεανικη ομαδα που χτιζεται ωστε στο μελλον να κυριαρχισει αλλα ειναι ο πρωταθλητης ευρωπης που οφειλει να εκμεταλλευτει το πλεονεκτημα εδρας. Κι αυτη τη στιγμη δειχνει να εχει το μομεντουμ. Μοιραια λοιπον αποκτα και τον τιτλο του φαβορι και μαζι με αυτον αποκτα και τον μονιμο συντροφο του φαβορι: το αγχος! Ενα αγχος που μεχρι σημερα δεν το ειχε νιωσει καθως παντα φροντιζε να θετει εαυτον σε ρολο αουτσαιντερ και παντα ο προπονητης του φροντιζε να αποφορτιζει την ομαδα με τις δηλωσεις του περι «ευκολων» αγωνων και «χτισιματος ομαδας». 
 
Και επειδη η ιστορια πολλες φορες επαναλαμβανεται η αναφορα στο 1996 στην αρχη του σχολιου δεν ηταν τυχαια. Οι ομοιοτητες του παναθηναικου του 96 και του ολυμιακου του 12 ειναι σημαντικες. Και μην ξεχναμε οτι μετα την κατακτηση του ευρωπαικου το 1996 ο παναθηναικος εκανε 2 χρονια να παρει πρωταθλημα…
 
Γίαυτο το λογο πιστευω οτι εχουμε μπροστα μας ισως τους πιο κρισιμους τελικους των τελευταιων 12 ετων. Ας περιμενουμε να δουμε τι θα βγαλουν και αναλογως θα δουμε και θα αναλυσουμε το τι μελλει γενεσθαι.
 
Υγ. Για το ιδιοκτησιακο συμφωνα με αυτα που εγραψε ο μπουρλακης (ο οποιος ωσ γνωστων αποτελει μακραν την πιο εγκυρη υπογραφη στο πρασινο ρεπορταζ) τα αδερφια θα συνεχισουν να χρηματοδοτουν εναν ανταγωνιστικο παναθηναικο. Αυτο το εχει ξαναγραψει εμμεσωσ πλην σαφως αρκετες φορες. Εκεινο που δεν εχει γραψει η εστω δεν εχει κανει σαφες ο μπουρλακης (ουτε κανενας αλλος) ειναι το τι σημαινει αυτο σχετικα με την παραμονη του ομπραντοβιτς. Ο ομπραντοβιτς εχει μεγαλο δεσιμο με τα αδερφια ομως το καλοκαιρι θα ηχησουν πολλες σειρηνες. Το αποτελεσμα των τελικων και το «οραμα» που θα προκυψει σχετικα με το μελλον της ομαδας πιστευω οτι θα κρινουν πολλα.  Αλλα αυταας τα συζητησουμε μετα τους τελικους…
 
Υγ2. οσο κι αν μας ποναει πρεπει να παραδεχτουμε οτι ηταν τεραστια μαγκια του ιβκοβιτς αλλα κυριως των παιχτων του ολυμπιακου. Απο το -18 σε μιαμιση περιοδο ναπερασουν προστα δεν το βλεπεις καθε μερα. Κατα δευτερον του καζλαουσκας του πηραν το διπλωμα οι σερβοι. Κι ο ενας και ο αλλος. Απλα ο ντουντα ειχε την ευτυχια να εχει παιχτες με φρεσκα πνευμονια στο τελος που κρινονταν ολα την στιγμη που ο ζοτς ειχε κατι κουρασμενα παλλικαρια.