DOUBLE TEAM – Παναθηναϊκός | Μπάσκετ

Η αναφορά των παικτών, παραγόντων, προπονητών κλπ. τοποθετείται από τα τέλη των 80’s – αρχές των 90’s (με κάποιες απαραίτητες προσθήκες από παλαιότερα). Κάθε διόρθωση (για τυχόν λάθη και παραλείψεις) και κάθε σχόλιο ευπρόσδεκτο..

Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω

Α
Αλβέρτης, Φραγκίσκος (1990-2012). Ότι και να πούμε για τον Φράνκι θα είναι λίγο. Είναι η ζωντανή ιστορία του σύγχρονου Παναθηναϊκού και Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ. Μας έχει χαρίσει ανεπανάληπτες στιγμές με αποκορύφωμα μάλλον τον 5ο τελικό των play-off το 2001.. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στα 19 χρόνια της καριέρας του στο τριφύλλι κατέκτησε περισσότερους τίτλους από όσους έχει ο Ολυμπιακός σε ολόκληρη τη ‘θρυλική» ιστορία του (25 έναντι 19..) Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση το 2009 εκτελεί χρέη Γρηγόρη Βαλτινού στα DVD της ΚΑΕ και Assistant Team Manager..

Highlights: α) τα μπουκέτα που αντάλλαξε με τον Σιγάλα κάπου στα μέσα των 90’s, β) το επεισόδιο με τον Ομπράντοβιτς στη Δάφνη τη σεζόν 1999-2000 (με την ατάκα που ξεστόμισε ο Αλβέρτης στα αποδυτήρια: «Δεν θα μου γ@μήσεις εμένα το μυαλό») και γ) τα χαστούκια που αντάλλαξε με τον Ντικούδη στις αρχές των 00’s μαζί με τις δηλώσεις που ακολούθησαν.. (Αλβέρτης: «Είπε κάτι ανεπίτρεπτο που ξέφυγε από τα όρια, το ίδιο θα έκανα αν ξανατύχαινε τέτοια ιστορία», Ντικούδης: «Λυπάμαι που τον έχω συμπαίκτη στην Εθνική»)

Επίσης, ένα επικό σκηνικό έλαβε χώρα τη Δευτέρα, την εβδομάδα του final four της Αθήνας. Οι παίκτες είχαν ρεπό μέχρι την Δευτέρα το απόγευμα (την Παρασκευή η ομάδα έπαιζε ημιτελικό με την Τάου) και ξαφνικά εμφανίζονται οι δύο κυνηγοί της ομάδας (Αλβέρτης, Παπανικολάου) με γαλότσα λασπωμένη, καραμπίνες, φυσίγγια και τρελά μπουφάν απ’ευθείας από το κυνήγι, ένα τέταρτο πριν την προπόνηση και κορνάρουν στο Ζαρμακούπη, λέγοντας: «Φέρε μας ρούχα ν’αλλάξουμε γρήγορα». Μετά από λίγο μπήκαν στο γήπεδο και μοίραζαν φασιανούς(!!) στους συμπαίκτες τους..

Άλμπανο, Κόρεϊ (2001-2002). Πέρασε και δεν ακούμπησε ..ενώ οι κακές γλώσσες λένε ότι φορούσε στρίνγκ..

Αμίτσι, Τζον (1996-1997). Λάθος άνθρωπος σε λάθος ομάδα. Μπάσκετ ήξερε πάντως, καθ’ότι έκανε συμπαθητική καριέρα στο ΝΒΑ. Μετά από το περιστατικό με τον άτυχο Μίκαελ Κοχ, ο οποίος ξυπνώντας ένα πρωϊνό, ένιωσε την χούφτα τον Τζόνοθαν στα ευαίσθητα σημεία του έμενε μόνος του στο δωμάτιο σε κάθε αποστολή.. Επιπλέον, πήγαινε σ’ ένα κολλέγιο για να κάνει το δάσκαλο στα παιδάκια και παραπονέθηκαν γονείς ότι «έβαζε χέρι» στα μικρά..

Ανδρίτσος, Λιβέρης (1982-1991). Από τις πιο συμπαθητικές φιγούρες που έχουν περάσει ever. Διέθετε  εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και ήταν ο πιο σταθερός παίκτης στα 80’s, όπως επίσης και ο αφανής ήρωας του τελικού του 1987, καθώς με δύο δικές του βολές (ενώ χάναμε με δύο πόντους) το ματς πήγε στην παράταση..

Ασπρούλιας, Θανάσης (1992-1993). Βραχύβια η επαγγελματική του καριέρα, καθώς τον κέρδισε η δημοσιογραφία (βλ. Hall Of Fame..)

Αρσένοβιτς, Ντράγκαν (1995-1996). Μεταφραστής-βοηθός του Μάλκοβιτς..

Αρώνης, Σάββας (1997-1999, 2001-2012). Γυμναστής της ομάδας.

Β

Βασιλακόπουλος, Γιώργος (1958-1967). Η παρουσία του «Σωλήνα» αφορά τη θητεία του ως αθλητής. Για τα υπόλοιπα χρειάζεται ολόκληρη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (σαν τα Σοβιετικού τύπου ποσοστά που λαμβάνει στις «εκλογές» της ΕΟΚ..)

Βεργίνης, Δημήτρης (2008-2010). Άχρωμος, άγευστος και άοσμος.

Βίδας, Κυριάκος (1979-1985). Τρελός σουτέρ (δυστυχώς τότε δεν υπήρχε το τρίποντο ακόμα..) Φημιζόταν επίσης για τις αλτικές του ικανότητες. Στην προθέρμανση πέταγε τη μπάλα στο ταμπλό, την άρπαζε στον αέρα και την κάρφωνε!! Κάποτε στη Σόφια μετά από μια πρόκριση επί της τοπικής ΤΣΣΚΑ ξύπνησε ολόκληρο την αποστολή με τις φωνές του στις 3 τα ξημερώματα καθώς είχε κερδίσει 500$ στο καζίνο του ξενοδοχείου..

Βλαϊκίδης, Βλάσσης (1991-1993). Συνεργάτης του Παβλίσεβιτς. Τα ίχνη του χάθηκαν για πολλά χρόνια, ώσπου τον ανακαλύψαμε το 2006 στη Στρούμιτσα.. Το 2011 εντοπίστηκε στην Ιαπωνική Ιβάτε Μπιγκ Μπουλς..

Βολκόφ, Αλεξάντερ (1993-1994). Παρ’ότι αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα με τη μέση του, o «λύκος» σε αρκετά παιχνίδια έδειξε την μεγάλη κλάση του, με αποκορύφωμα το final four του Τελ Αβίβ.

Βούγιανιτς, Μίλος (2006-2008). Ο Παναθηναϊκός του έδωσε ξανά την ευκαιρία να παίξει ξανά μπάσκετ υψηλού επιπέδου μετά τις δυο σοβαρές εγχειρήσεις και αυτός δεν μας απογοήτευσε. Θετικότατος στο final four της Αθήνας. Δυστυχώς όμως, όσο ξαφνικά ήρθε, τόσο ξαφνικά έφυγε.. Θα έχουμε μόνο θετικές αναμνήσεις από αυτόν..

Βουγιούκας, Ίαν (2010-2012). O Cool Ίαν.. Ζούμε για τη στιγμή που θα τον δούμε νευριασμένο..

Βουρτζούμης, Βαγγέλης (1995-1998). Παίκτης ειδικών αποστολών, με απώτερο στόχο να σκαρφαλώσει στις μπασκέτες για να κόψει τα διχτάκια (βλ. Παρίσι 1996).

Βράνκοβιτς, Στόγιαν (1992-1996). Ο πύργος της ομάδας, δέθηκε όσο λίγοι ξένοι με τους οπαδούς της ομάδας (επέστρεφε πίσω τα κέρματα που του πέταγαν οι αντίπαλοι..) Άπειρα τα ριμπάουντ που κατέβασε, πάμπολλες οι τάπες που μοίρασε, μα πιο γλυκιά απ’όλες ήταν αυτή..

Γ
Γεροντίτης, Αντώνης (1980-2012). «Αιεθαλής» φροντιστής..  Ήταν από τους πλέον αισιόδοξους πριν τον τελικό στη Μπολόνια.. «Ρε ποιός Τζινόπμιλι και Οτομόμπιλι, ποιός Γιάριτς και ποιός Γιάρνι μου λέτε τώρα; Ζωντανούς θα τους φάμε ρε».

Γεωργικόπουλος, Γιάννης (1990-1995, 1996-1997). Ο μοναδικός play maker που έσκαγε τη μπάλα πάνω από τον ώμο(!!). Μας πρόσφερε αξέχαστες συγκινήσεις στα ελάχιστα λεπτά που αγωνιζόταν..

Γιαβτόκας Ρομπέρτας (2006-2007). Ο Ρόμπι κατέφτασε με πολλές προσδοκίες, όμως δεν προσαρμόστηκε ποτέ και έγινε αγώνας για να βρεθεί ομάδα που θα τον «φορτωθεί», καθώς είχε κλειστό διετές συμβόλαιο.. Το σχετικό αφιέρωμα είναι κατατοπιστικό.. Πιο πολύ θα μας λείψει η Βίλμα παρά αυτός, αν και ο Γιασικεβίτσιους μέχρι και αυτόν θα μπορούσε να κάνει «μάγκα».. Αυτός θα λείψει πολύ από τον φυσιολάτρη Αλβέρτη..

Γιαννάκης, Παναγιώτης (1994-1996). Ήρθε σε σαφώς προχωρημένη ηλικία, βοηθώντας περισσότερο με την εμπειρία του. Αν δεν ήταν ο Στόικο να μπαλώσει το λάθος του, μάλλον θα βρισκόταν ακόμα στο Παρίσι σαν τους αυτοεξόριστους της δικτατορίας.. Ήταν ο 60ς παίκτης μας για όσο καιρό βρέθηκε στον πάγκο του Ολυμπιακού..

Γιαννακόπουλος, Δημήτρης (2005-2012).  Πρόσωπο-«ταμπού».. Τον πρωτογνωρίσαμε το 1999 (βλ. λήμμα Ράτζα..) Στα μέσα της δεκαετίας των 00’s ανέλαβε το τμήμα μάρκετινγκ. Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται έντονα στα media..

Γιαννούλης, Γιάννης (2001-2002). Σόουμαν εντός και εκτός παρκε, φιλότιμος και μαχητικός.. Δυστυχώς του κόστισε η υπόθεση doping..

Γιάργουντ, Γουέην (1990-1991). Αγωνιζόταν μόνο στα Ευρωπαϊκά ματς.. Μαζί με τον Ντέιβις απειλούσαν για πλάκα τον νεοφερμένο Αλβέρτη ότι θα του ξυρίσουν τα φρύδια αν τους ξαναπείραζε..

Γιασικεβίτσιους, Σαρούνας (2007-2010, 2011-2012). Ένας από τους τελευταίους μεγάλους Ευρωπαίους παίκτες, ήρθε σαν το κερασάκι στην τούρτα, δημιουργώντας άπειρες συζητήσεις σε ότι αφορά τη χρησιμότητά του και τον ρόλο του στην ομάδα. Φυσικά και δεν ήταν ο Σάρας της χρυσής τριετίας 2002-2005, αλλά μίλησε εκεί που έπρεπε (Βερολίνο).. Μπήκε και αυτός στο κλαμπ των αθλητών που ερχόμενοι στην Ελλάδα, παίρνουν διαζύγιο.. Έχει λατρευτεί όσο λίγοι και η επιστροφή του χαροποίησε άπαντες..

Γκαγκαλούδης, Γιάννης (2003-2004). Πραγματοποίησε έστω και για μια χρονιά το όνειρο ενός οργανωμένου οπαδού να παίξει μπάσκετ στην ομάδα που λάτρευε..

Γκάλης, Νίκος (1992-1995). Παρότι ήρθε στα 35 του, ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών και προφήτης του Ελληνικού μπάσκετ πήρε ένα κύπελλο και έδωσε τεράστια ώθηση στον κόσμο της ομάδας, δείχνοντας ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο. Ας όψονται οι κύριοι Πολίτης και Κιουμουρτζόγλου για το τέλος του..

Γκέκος, Μηνάς (1991-1994, 1997-1999). Δυστυχώς ήρθε στα μπασκετικά του γεράματα. Επέστρεψε ως βοηθός του Σούμποτιτς. Ήταν μέγας πλακατζής. Κάποτε είχε γεμίσει με ΑΖΑΧ το μπουκάλι με το σαμπουάν του Γκάλη και μόλις πήγε ο «μεγάλος» να λουστεί γέμισαν τ’αποδυτήρια με αφρούς..

Γκόλεματς, Γιούριτσα (2009-2010). Ούτε αυτός κατάφερε να σπάσει την «κατάρα» των παικτών που αποκτάμε στα μέσα της σεζόν.. Ίσως σε αυτό να φταίει και το μικρό του όνομα, το οποίο παραπέμεπει στον αλησμόνητο Γιούριτσα Ζούζα..

Γκρίνγουντ, Κρέγκ (1969-1970). Ο πρώτος Αμερικανός που χρησιμοποίησε Ελληνική ομάδα σε Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.. Περισσότερα στο αφιέρωμα..

Γλυνιαδάκης, Ανδρέας (1997-2001). Ήρθε  ξυλοκόπος, έφυγε  ξυλοκόπος, έχει παραμείνει ξυλοκόπος..

Γουέιν, Τζούλιους (1986-1987). Περιφερειακός που αγωνίστηκε μόνο στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Γούλποκ, Τομ (1980-1982). Φιλότιμος και εργατικός ξένος της εποχής..

Δ

Δερμάνης, Πάρης (2007-2012). Φροντιστής-Μασίστας. Είναι να μην πέσεις στα χέρια του..

Δημακόπουλος, Δημήτρης (1986-1991) . Θεωρείτο το μεγαλύτερο ταλέντο της εποχής του, αλλά όπως έχει παραδεχτεί και ο ίδιος δεν πήρε το μπάσκετ στα σοβαρά. Ελπίζουμε ο γεννηθείς το 1994 υιός του Γιάννης να έχει καλύτερη τύχη με τα χρώματα του Παναθηναϊκού..

Διαμαντίδης, Δημήτρης (2004-2012). Ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας και ο καλύτερος Έλληνας παίκτης της γενιάς του. Ο άνθρωπος που βρίσκεται ΠΑΝΤΟΥ.. Τα highlight αμέτρητα, η τάπα όμως στον Άκερ στον 3ο τελικό των play-offs της σεζόν 2006-2007 έχει τη δικιά της γλύκα.. Τέρας ψυχραιμίας και σεμνότητας.. και η πλάκα είναι ότι το 2004 για 40.000 € παραλίγο να πάει προς το λιμάνι..

Ε

Έιβεντ, Άντονι (1996-1997). Λίγα πράγματα..

Ζ

Ζαρμακούπης, Λεωνίδας (1991-2012). Φροντιστής και θύμα αμέτρητων φαρσών στο Ζλάτιμπορ..

Ζίζιτς, Άντρια (2007-2008). Μας τον φόρτωσε ο Γκέρσον.. Θέλαμε να πιστεύουμε ότι ίσως αποδειχθεί δεύτερη περίπτωση Ρότζερς, αλλά αυτός αποδείχθηκε δεύτερη περίπτωση Φέμερλινγκ..

Ζούζα, Γιούριτσα (2002-2003). Τραυματίστηκε με το καλημέρα και δεν επανήλθε..

Ι

Ιορδανίδης, Χρήστος (1968-1979, 1989-1991). Διετέλεσε ο τελευταίος προπονητής πριν το μεγάλο μπαμ..

Ιωάννου, Μέμος (1974-1990). Ο «εγκέφαλος» της ομάδας στα 80’s, ταυτίστηκε με αυτήν. Εξαιρετικός παίκτης. Πληροφορίες αναφέρουν ότι κάποτε είχε σπάσει στο ξύλο τον Καμούτσι..

Ιτούδης, Δημήτρης (1999-2012). Επί χρόνια συνεργάτης του «Ζοτς», κυκλοφορεί ένας μύθος γύρω από το αν μπορεί να ανταπεξέλθει ως head coach.. All time classic ατάκες του: «Αναμφίβολα» και «Δεν είναι αληθές»..

Κ

Καϊμακόγλου, Κώστας (2010-2012). Πάντα μαχητικός και εργατικός..

Καλάθης, Νικ (2009-2012). Το επίθετό του αποτελεί «μαγική εικόνα», καθώς δεν έχει και την καλύτερη σχέση με το αντίπαλο καλάθι.. Μετά την πρώτη χρονιά ανέβασε στροφές με αποκορύφωμα την επική σειρά των προημιτελικών με τη Μπαρτσελόνα το 2011..

Καλάθης, Πατ (2011-2012). Άψογη τεχνική για το ύψος του, αλλά ακόμα δεν έχει εγκλιματιστεί.. Περιμένουμε αρκετά απο αυτόν..

Καλαϊτζής, Γιώργος (1997-2006). Ήρθε χωρίς τυμπανοκρουσίες επί Σούμποτιτς, αλλά κατάφερε να στεριώσει προσφέρωντας αυτά που μπορούσε, την καλή άμυνα στα αντίπαλα γκάρντ. Αλησμόνητες οι μάχες του με τον Σόλομον (η κόντρα τους κρατούσε από την εποχή που ο Σόλομον έπαιζε στον Άρη, καθώς ο Σόλομον του είχε βρίσει την πεθαμένη μάνα) στο δρόμο προς το final four του 2005.. Η ροχάλα που του έριξε ο Καλαϊτζής έχει μείνει στην ιστορία.. Όταν ξανασυναντήθηκαν σε αγώνα Άρη εναντίον Ούλκερ η στιχομυθία ήταν επική.. Σόλομον: «Εγώ παίρνω 1,4 εκατομμύρια ευρώ, εσύ πόσα παίρνεις;» Καλαϊτζής: «Εγώ σε κερδίζω κάθε φορά που παίζουμε αντίπαλοι..» Σόλομον: «Του χρόνου όμως θα παίζω στον Παναθηναϊκό και θα με έχεις μπροστά σου» Καλαϊτζής: «Με χαρά μου.. Αυτά που σου κάνω τώρα εδώ, θα στα κάνω κάθε μέρα στην προπόνηση..»  Επίσης, είχε πει πως ο Λάκοβιτς θα έπρεπε να είχε φάει κάνα-δυο «χαστουκάκια» όταν ήταν συμπαίκτες, λόγω συμπεριφοράς.. Θα μας μείνει αξέχαστο το σκηνικό στη Βιτόρια, όταν και αγωνίστηκε ανήμερα του θανάτου της μητέρας του.. Αξέχαστο θα μας μείνει και το κροσέ στον Μρσιτς στο Ευρωμπάσκετ του 2001. Μετά επενέβη (ποιός άλλος?) ο Σιγάλας και πήγε τον Βόσνιο καροτσάκι μέχρι τις πινακίδες..

Καμούτσι, Έντι (1988-1989). Ημίπαλτο..

Κάππος, Τομ (1982-1984). Ρολίστας της εποχής με highlight την εμφάνιση κόντρα στη Ρεάλ στη Λεωφόρο τη σεζόν ’83-’84, όπου ο Παναθηναϊκός πέτυχε την πρώτη νίκη της ιστορίας του επί της «βασίλισσας».. Νοσταλγεί ακόμα το μπαράκι Kibubu στα Πατήσια..

Καράγκουτης, Γιώργος (1999-2000). Στην πλατεία τον αποκαλούσαν Καραγκούκοτς (τρομάρα τους). Κανείς δεν κατάλαβε γιατί ακριβώς ήρθε στον Παναθηναϊκό..

Κάτας, Όντετ (1999-2000). Μεγάλος παίκτης, συνέβαλε τα μέγιστα στο Ευρωπαϊκό του 2000 (πέτυχε και ένα πολυ κρίσιμο τρίποντο λίγο πριν το φινάλε του τελικού με τη Μακάμπι). Ταχύτατος, δεινός εκτελεστής και εντυπωσιακός στη δημιουργία. Δυστυχώς εγκατέλειψε πρόωρα τα παρκέ λόγω του αξεπέραστου (όπως εξελίχθηκε) τραυματισμού του στο γόνατο το φθινόπωρο του 2000..

Καλαμπάκος, Ντίνος (1990-1992). Συμπαθής γκάρντ της εποχής.

Κέρκλαντ, Ουίλι (1971-1972). Τα δημοσιεύματα της εποχής έκαναν λόγο για εξαιρετικό παίκτη..  Αγωνιζόταν μόνο στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.. Στη συνέχεια αγωνίστηκε στην Ιταλία.

Κέτσμαν, Ντούσαν (2008-2009). Ήρθε χωρίς να υπάρχουν πολλές απαιτήσεις από αυτόν και δεν κατάφερε να πείσει..

Κέφαλος, Χρήστος (1970-1978, 1982-1983). Εγκεφαλικός play-maker που έγραψε ιστορία. Χαρακτηριστικά ο Συρίγος έχει πει πως αν δεν είχε σοβαρό πρόβλημα με τη μέση του θα έπαιζε στο ΝΒΑ.. Ήταν ένα από τα τέσσερα «Κ» (μαζί με Κόντο, Κορωναίο και Κοκολάκη). Highlight: Η εμφανισή του στην πρόκριση επί της Μακάμπι στον πρώτο αγώνα που εγκαινίασε το «κλειστό» Γιαντ Ελιάου εν έτει 1971..

Κιουμουρτζόγλου, Ευθύμης (1994-1995). Επί εποχής του «κόουτς Κ» παίξαμε εντυπωσιακό μπάσκετ, αλλά το ταμείο έγραψε μηδέν. Στην ιστορία έμεινε το κράξιμο που του έριχνε ο Συρίγος σε κάθε ευκαιρία..

Κλέιτον, Ολιβιέρ (1986-1987). Αγωνίστηκε για ένα ολόκληρο Ευρωπαϊκό παιχνίδι..

Κοκολάκης, Δημήτρης (1970-1983). Μορφή.. Ο Τζίμαρος ήταν ο πύργος της εποχής του, η απάντηση του Παναθηναϊκού στον Τρόντζο και μέγας ατακαδόρος.. Χαρακτηριστική είναι αυτή που αναφέρει ο Απόστολος Κόντος στο βιβλίο του όταν σε πρόσφατη συνάντησή τους ο «Κόκο» αντί χαιρετισμού είπε στον Τόλη «μήπως θέλεις κανένα σκριν να σου κάνω;».. Πέρασε με επιτυχία και από τα τηλεοπτικά πλατώ..

Κολοκυθάς, Γιώργος (1965-1972). Ο «Μύτος» ήταν ίσως ο σημανικότερος σκόρερ του Ελληνικού μπάσκετ στην π.Γ. (προ Γκάλη) εποχή.. Μύθος του αθλήματος.

Κόμαζετς, Άριαν (1992-1993). Τεράστιο ταλέντο (οι Κροάτες έκαναν λόγο για διάδοχο του Ντράζεν), αλλά αποδείχθηκε ψυχάκιας..

Κονίδης, Θανάσης (2001-2012). Ο ορθοπεδικός της ομάδας, υπέυθυνος για τη «συναρμολόγηση» των αθλητών..

Κόντος, Απόστολος (1969-1983). Ίσως ο κορυφαίος σουτέρ όλων των εποχών.. Παραμένει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Παναθηναϊκού (και ο δεύτερος σε συμμετοχές μετά τον Αλβέρτη).. Στην κυριολεξία «Έρωτας με το καλάθι» όπως είναι και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του.. Έρωτας με τα στατιστικά συμπληρώνουμε εμείς, καθώς ήξερε όλα τα στατιστικά απ’έξω.. Η ψυχραιμία με την οποία εκτέλεσε και η φυσικότητα με την οποία πανηγύρισε τις βολές στη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ το 1981 θα μας μείνουν αξέχαστες..

Κορκίδης, Παύλος (1993-1995). Μάνατζερ της ομάδας.

Κόρφας, Τζον (1995-1997). Ο θρυλικός «Τεν-Τεν» μάλλον αδικήθηκε από τον Μάλκοβιτς.. Ο τρόπος που σούταρε είναι μοναδικός στο παγκόσμιο μπάσκετ..

Κορωναίος, Τάκης (1968-1985, 1989-1990). Δεινός σκόρερ, συγκρότησε ένα ασυναγώνιστο δίδυμο μαζί με τον Κόντο για περισσοτερο από μια δεκαετία.. Έφερε επίσης το life style στο μπάσκετ..

Κούβαρης, Αρτέμης (2003-2004). Τραυματίστηκε με το που ήρθε και δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου.

Κουκ, Τζεφ (1989-1990).  Αγωνιζόταν μόνο στα Ευρωπαϊκά ματς.

Κούουσμα, Άιβαρ (1993-1996). Τριποντάκιας ολκής, αγωνιζόταν μόνο στο Ελληνικό Πρωτάθλημα με το επίθετο Μαγουλάς.. Το τρίποντο σε νεκρό χρόνο εναντίον του Πανιωνίου μας έχει μείνει αξέχαστο..

Κουτλουάι, Ιμπραήμ (2001-2003, 2005). Το πιο καλοχτενισμένο μαλλί στην Ευρώπη (λόγω μπριγιαντίνης), ένας σπουδαίος (άλλα ασταθής) παίκτης. Το τρίποντο λίγο πριν τη λήξη του τελικού με την Kinder ήταν all the money..

Κοχ, Μίκαελ (1996-2001). Σκυλί στην άμυνα, δολοφόνος στην επίθεση. Το γεγονός ότι ήταν ο μόνος που επιβίωσε από το ναυάγιο της σεζόν ’96-’97 τα λέει όλα. Highlight της καριέρας του το συγκινητικό του final four του 2001 και η γροθιά που έριξε στον Τόμιτς καθώς κατευθυνόντουσαν στη φυσούνα για το ημίχρονο του 5ου τελικού του 1999, με αποτέλεσμα να τον ξαπλώσει κάτω, αν και νεότερες πληροφορίες λένε πως τη γροθιά τελικώς την έριξε ο έτερος Γερμανός, Σάσα Χούπμαν..  Λίγο μετά την άφιξή του στην Ελλάδα, ο Κοχ επικοινώνησε με τον Παύλο Γιαννακόπουλο, κάνοντας κόγο για κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα.. Τελικά, το πρόβλημα ήταν ότι χρειαζόταν άμμο για τα γατάκια του και δεν ήξερε σε ποιόν να απευθυνθεί..

Κυρίτσης, Αλέξης (2011-2012). Μάλλον ούτε ο ίδιος θα το πίστευε..

Κυρίτσης, Μιχάλης (1964-1973, 1978-1980, 1983-1987, 1988-1989, 1997). Σαν παίκτη δεν τον θυμόμαστε, σαν προπονητή δεν θέλουμε να θυμόμαστε το τελευταίο περασμά του από τον «πράσινο» πάγκο. Ύστερα από κάθε ήττα επί Παβλίσεβιτς έκανε δηλώσεις στις εφημερίδες του τύπου: «είμαι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση της διοίκησης» κλπ. Κατέκτησε το τελευταίο πρωτάθλημα -πριν το 1998- στο φημισμένο μπαράζ της Κέρκυρας απέναντι στον Γιάννη Ιωαννίδη.. Θα θυμόμαστε για πάντα το μουσταρδί πουκάμισο που φόραγε..

Λ
Λάκοβιτς, Γιάκα (2002-2006). Προσωπική επιλογή του Ομπράντοβιτς, δυστυχώς αποδείχθηκε λίγος για τα μεγάλα Ευρωπαϊκά παιχνίδια (στο Ελληνικό Πρωτάθλημα πάντως πέρναγε αρκετά η μπογιά του). Κάθε καλοκαίρι μας έκανε τον δύσκολο στις διαπραγματεύσεις, ώσπου μας άδειασε οριστικά τη γωνιά, για να έρθει στη θέση του ο σωστός Σλοβένος..

Λόγκαν, Ντέιβιντ (2010-2011). Τελικά μάλλον έπρεπε να πάρουμε τον Κάρολ..

Μ
Μάγλος, Κώστας (1998-2000). Δύναμη και τίποτα παραπάνω. Άτεχνος.

ΜακΝτόναλντ Άριελ (2002-2004). Μάλλον ήρθε σε κακό momentum και σε προχωρημένη ηλικία. Στην Ελλάδα έφτανε, στην Ευρώπη όμως όχι.. Στα χαρτιά πάντως ήταν πραγματικός «άσσος»..

Μάλκοβιτς, Μπόζινταρ (1995-1997). Ο Μαλίκοβιτς (όπως τον έλεγαν όλοι) ή αλλιώς «Φιντέλ Κάστρο» όπως τον έλεγαν οι παίκτες μας μεταξύ τους έκανε το όνειρο πραγματικότητα, αλλά στη συνέχεια τα γκρέμισε όλα..

Μάντιγκαν, Κρις (1990-1991). Αγωνίστηκε μόνο για εννεά παιχνίδια.

Μαρεϊ, Τρέισι (2004-2005). Τρίποντα, τρίποντα και τρίποντα. Wake up Tracy..

Μάριτς, Άλεξ (2010-2012). Της γνωστής Σερβοαυστραλέζικης σχολής.. Πρέπει να είναι δίδυμος αδερφός του Μάριτς που αγωνιζόταν στην Παρτιζάν..

Μάρκοβιτς, Σάσα (1995-1997). Δεν τον πίστεψε κανείς.. Απέκτησε και Ελληνική υπηκοότητα («Θεοδωράκης»)..

Μαρτίνεθ, Φεράν (1996-1998). Από τους πρώτους ψηλούς με καλό σουτάκι από μακρυά. Φιλότιμος παίκτης, αλλά ΙQ ραδικιού.. Η ομάδα πήγαινε να παίξει στη Σεβίλλη και κατεβαίνει στη Μαδρίτη. Ψάχνει το transit για Σεββίλη, αλλά ουδείς από τους Ισπανούς μιλάει Αγγλικά. Λέει ο «Μπόζα» στο Φεράν: «Ρε συ, πήγαινε να συννενοηθείς, γιατί δε φεύγουμε ποτέ». Πάει ο Φεράν και λέει: Helo, we are Panathinaikos team..» Ναι, στα Αγγλικά σε συμπατριώτες του. ‘Οπως ήταν λογικό, ο Μάλκοβιτς βάραγε το κεφάλι του..

Μασλαρινός, Γιώργος (2003-2004). Αψυχολόγητη μεταγραφή του Ιτούδη.. Μονίμως με πολιτικά τον θυμόμαστε..

Mατθαίου, Φαίδων (1949-1955). Ο πατριάρχης του ελληνικού μπάσκετ.. Έτσι απλά..

Μίντλετον, Ντάριλ (2000-2005). Ο ορισμός του επαγγελματία αθλητή. Ήρθε ως κοντό τεσσάρι (ύψος 2.02), αλλά κατέληξε να παίζει με επιτυχία πεντάρι. Περίπτωση αθλητή που αγωνίζεται μέχρι τελικής πτώσεως. Μας δίνει την εντύπωση ότι αν σταματήσει να παίζει μπάσκετ, θα πάθει κατάθλιψη.

Μουγιεζίνοβιτς, Χάρις (2003-2004). Πολύ κακό (βλ. απαγωγή από τον Ελληνιάδη) για το τίποτα..

Μουλαομέροβιτς, Νταμίρ (2001-2002). Ασταθής, νευρικός και ενίοτε μοιραίος, όπως άλλωστε και σε όλη την καριέρα του..

Μουρούζης, Κώστας (1966-1974). Το πρωσονύμιο «αλεπού των πάγκων» δεν ήταν τυχαίο..

Μπαλογιάννης, Γιώργος (2000-2003). Ο «μοϊκανός» προσπάθησε, όμως οι συχνοί τραυματισμοί δεν τον βοήθησαν να προσφέρει αρκετά. Εκτελούσε χρέη οδηγού του Αλβέρτη (γιατί ο αρχηγός βαριόταν να οδηγήσει..) και ήταν μόνιμος συνοδός στο κυνήγι..

Μπαλτάκος, Τάκης (1992-2007). Ο άνθρωπος που χάραζε την πολιτική της ομάδας στα θεσμικά όργανα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Υπήρξε ένα από τα πιο ισχυρά στελέχη της ΚΑΕ (εξ’απορρήτων του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου). Δυστυχώς μια αλληλουχία γεγονότων τον οδήγησαν σε παραίτηση στο πιο «απαγορευμένο» θέμα συζήτησης στον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Πολυσχιδής προσωπικότητα με έντονο συγγραφικό έργο. Τα όνειρά μας είναι: 1ον) να εκδόσει βιβλίο με αυτά που ξέρει για το παρασκήνιο και 2ον) να επιστρέψει στο πόστο του. Σε ότι αφορά το πρώτο ξέρουμε ότι δε θα το κάνει ποτέ.. Σε ότι αφορά το δεύτερο «όσο ζούμε ελπίζουμε»..

Μπάξτερ, Λόνι (2004-2005). Λάτρης της νυχτερινής Αθήνας με πολλά ανοίγματα σαμπάνιας στο ενεργητικό του, αλλά και με μια μικρή αδυναμία στα σιδερικά..

Μπατής, Κώστας (1975-1982). Ποτέ δεν καταλάβαμε αν αυτά που έγραφε στην «Πράσινη» τα εννοούσε ή απλά έκανε την πλάκα του..

Μπατίστ, Μάικ (2003-2012). Έμαθε το μπάσκετ στο ΙΕΚ Ομπράντοβιτς και από έναν αθλητικό μέτριο παίκτη μετατράπηκε σε “υπεραθλητή” (Κώστας Πολίτης) και “πυρηνικό όπλο” (Φίλιππος Συρίγος). Αδυναμία του τα εντυπωσιακά καρφώματα. Δεν ξέρουμε αν έμαθε και να οδηγεί..

Μπερκ, Πάτρικ (1998-2001). Σκληροτράχηλος, είχε αρκετές καλές στιγμές, χωρίς να δώσει κάτι το ιδιαίτερο.. Πάντως, κάθε βδομάδα έσπαγε το καπάκι της λεκάνης, χωρίς ποτέ κανείς να μάθει το γιατί.. Επίσης, ως γνήσιος Ιρλανδός, του άρεσε να πηγαίνει σε Irish Bar και να πίνει αλκοόλ. Στις αποστολές έβλεπε τους δημοσιογράφους να πίνουν αλκοοόλ και προσπαθούσε να βρεί ποιό ποτό έπιναν, γουρλώνοντας τα μάτια (αφού δεν φαινόταν καθαρά από την απόσταση) και ανοίγωντας τη μύτη του!! Επιπλέον, όταν έβλεπε διάφορα ..περίεργα μπουκάλια μέσα στο αεροπλάνο, έπαιρνε τα καπάκια και τα μύριζε για να διαπιστώσει τι είδους ποτό ήταν!!

Μπετσίροβιτς, Σάνι (2006-2008). Ο ιδανικός τύπος για διαφήμηση της Gillette. Στις προπονήσεις δίνει οδηγίες στον Ομπράντοβιτς για τη σωστή εκτέλεση του pick’n’roll.. Είναι και γουρλής (triple crown με το καλημέρα) σε αντίθεση με τον προκάτοχό του.. Τα highlights του αρκετά, αλλά εμάς δύο μας έχουν μείνει.. Το ένα αφορά το παιχνίδι στο Αλεξάνδρειο κόντρα στον Άρη, όπου έβαλε 20 πόντους χωρίς να χάσει σουτ (4/4 βολές, 2/2 δίποντα, 4/4 τρίποντα). Όσο για το άλλο, ρωτήστε τον κύριο Παπαλουκά..

Μπιούφορντ, Ρόντνεϊ (2002-2003). Τρελό σνιφάρισμα.. Όποτε είχε όρεξη μας πρόσφερε εντυπωσιακές φάσεις, αλλά οι κακές συνήθειες δεν κόβωνται εύκολα.. Τιμωρήθηκε με 40 ημερολογιακές ημέρες για χρήση ινδικής κάνναβης τον Μάρτη του 2003 και ξανακύλησε τέσσερα χρόνια μετά ενώ έπαιζε στη Μακάμπι. Του επεβλήθη τρεις μήνες αποκλεισμός με το ελαφρυντικό της πρώτης φοράς, ενώ ατον κακομοίρη τον Καμπάλα έριξαν δύο χρόνια..

Μποντιρόγκα, Ντέγιαν (1998-2002). Ο απόλυτος ηγέτης. Πήρε το πρωτάθλημα μέσα στο ΣΕΦ, κατέκτησε άλλα δύο πρωταθλήματα, οδήγησε την ομάδα σε δύο Ευρωπαϊκά (παίζοντας ανεπανάληπτα στην Μπολόνια), πλάκωσε τον προβοκάτορα Τόμιτς στα μπουνίδια (τον πήγε καροτσάκι μέχρι τις πινακίδες..) και έφυγε σαν ήρωας.. Όταν ξαναήρθε (δις) ως αντίπαλος γνώρισε την απόλυτη αποθέωση, όπως του ακριβώς του άξιζε και όπως ήταν φυσικό δεν μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνησή του.. Ο κορυφαίος όλων και φυσικά η μεγάλη αδυναμία του Θανάση Γιαννακόπουλου.. Θα είναι πάντα το νούμερο 1 στις καρδιές μας, γιατί είναι ένας από εμάς.. Έχει κάνει και την μυθική δήλωση: “Ο Κολντεμπέλα είναι γνωστός επειδή είναι διάσημη η γυναίκα του..”

Μπουντούρης, Νίκος (1998-2000). Ο παίκτης που έχει σταματήσει με φάουλ στο κέντρο του γηπέδου τους περισσότερους αιφνιδιασμούς στον πλανήτη. Καλύτερή του στιγμή τα play off του 1999.

Μπραντς, Τζόνι (1997-1998). Ο μπάτλερ του Μπάιρον Σκοτ. Του κουβαλούσε τις αποσκευές στα ταξίδια, υπέγραφε αυτόγραφα(!!) αντ’αυτού, ενώ μια φορά εθεάθη να του δένει το κορδόνι στο δεξί παπούτσι, ενώ ο ίδιος ο Σκοτ έκανε το ίδιο στο αριστερό!!

Μυριούνης, Χρήστος (1991-1996). Μεγάλο ταλέντο στην εποχή του (λόγω τεχνικής), χωρίς όμως να κάνει την ανάλογη καριέρα. Η μέση του αποδείχθηκε ευάλωτη.. Τα άρθρα του στο basketnet συναγωνίστηκαν επάξια αυτά του Μπατή στην «Πράσινη»..

Ν
Νικόλα, Μαρτσέλο (1996-1997). Εξαιρετικός πάικτης, που όμως λίγο πριν έρθει στην ομάδα τραυματίστηκε σοβαρά, με αποτέλεσμα να περάσει απαρατήρητος.

Νίκολας, Ντρου (2008-2010). Ως αντίπαλος, αρκετές φορές είχε αποδειχθεί «κακός δαίμονας» (μακρυά από το ΟΑΚΑ). Στη μέρα του ήταν πραγματικό πολυβόλο.. Μας τα χάλασε την τελευταία του χρονιά, όπου «σκόραρε» περισσότερο εκτός παρκέ..

Νουόσου, Τζούλιους (1996-1997). Ασχολίαστος..

Ντέιβις, Αντόνιο (1990-1992). Μεγάλος παίκτης, φαινόταν από τότε ότι θα κάνει σπουδαία καριέρα.. Εκτελούσε χρέη σωφέρ του Αλβέρτη καθώς εκείνη την εποχή ο «Φράνκι» δεν είχε δίπλωμα οδήγησης.. Mια εικοσαετία αργότερα ξανασυναντήθηκαν..

Ντελκ, Τόνι (2006-2007). Ήρθε για να καλύψει το κενό του Σπανούλη, αλλά δυστυχώς αποδείχθηκε ένας απλός περαστικός. Δεν πήρε χαμπάρι από Ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Έφυγε λίγο μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, όμως η σχέση του με την Ελλάδα δεν τελείωσε, καθως μπήκε και αυτός στο γνωστό κλάμπ (βλ. λήμμα «Γιασικεβίτσιους»..)

Ντικούδης, Δήμος (2006-2008). Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ. Αφού μάγεψε τα πλήθη σε Ρωσία και Ισπανία (ακόμα λατρεύεται σαν επίγειος θεός στη Βαλένθια), επέστρεψε στα πάτρια εδάφη.. Για το προ ετών επεισόδιο με τον Αλβέρτη, ανατρέξτε στο λήμμα «Αλβέρτης».. Στην πρώτη του χρονιά ήταν θετικός, στην δεύτερη απλά αδιάφορος επειδή όπως δήλωσε αργότερα «δεν είναι παίκτης των πέντε λεπτών».. Ιδανικός όσο λίγοι στο να καταστρέψει τα αποδυτήρια μιας ομάδας.. Οι μοναδικές κινήσεις του έχουν αποκτήσει ειδική ονομασία στο λεξικό του μπάσκετ, βλ. Ντικουδιές..

Ντίνκινς, Μπάιρον (1996-1997). Παρότι σφάχτηκαν Μάλκοβιτς και Ίβκοβιτς για την πάρτη του, δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο με αποτέλεσμα όταν κατέρρευσε η ομάδα να ακολουθήσει και αυτός. Την επόμενη σεζόν δεν κατάφερε ν’αποκτήσει κοινοτικό διαβατήριο και αποχώρησε.. Ο καβγάς που έλαβε χώρα (και) για πάρτη του μεταξύ των δυο προπονητών στη δεξίωση του Γιουγκοσλάβου πρέσβη στην Αθήνα(!!) το καλοκαίρι του 1996 έχει γράψει ιστορία.

Ντουξάϊρ, Ρίτσαρντ (1974-1975, 1987-1988). Ο πρώτος προπονητής που έφερε τη στατιστική ανάλυση των αγώνων στην Ελλάδα..

Ξ
Ξανθόπουλος, Βασίλης (2004-2005, 2006-2007). Δεν κατάφερε να μας πείσει ότι άξιζε να μείνει..

Ο

Οικονόμου, Νίκος (1991-1999). Σχέση αγάπης-μίσους. Μαζί με τον Αλβέρτη ήταν τα σύμβολα της ομάδας στα 90’s, έφυγε αφού πήρε το Πρωτάθλημα στο ΣΕΦ με highlight φυσικά το τρίποντο που πέτυχε στο εν λόγω παιχνίδι.. Γνωστός και ως «υπονόμου» λόγω των υπόγειων διεισδυσεών του.. Φυσικά ως highlight εντάσσεται και το ..μπουκέτο στον Δημήτρη Παπαδόπουλο ύστερα από έναν αγώνα Απόλλωνα-Ολυμπιάδας, αλλά και οι δηλώσεις που έκανε έπειτα για τον «Πάπι»: «Αλλά τώρα τι να λέμε για έναν άνθρωπο που τον έδιωξε ο Ομπράντοβιτς και ο Γιαννάκης κι αυτός πάει στα χωριά και στις πλατείες και τους βρίζει. Ξέρεις πόσοι παίκτες του Παναθηναϊκού με πήραν και μου είπαν «καλά του έκανες»; Κάποιος έπρεπε να τον βάλει στην θέση του..»

Ομπράντοβιτς, Ζέλικο (1999-2012). Ο άνθρωπος που εδραίωσε τον Παναθηναϊκό στην κορυφή.. Συμπαθέστατος από την εποχή που κοούτσαρε Μπανταλόνα και Ρεάλ.. Με απλά λόγια: είναι ο κατάλλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη ομάδα (παρά τις εμμονές του..)

Ουίλκινς, Ντομινίκ (1995-1996). Το μεγαλύτερο όνομα που ήρθε στην Ευρώπη από το NBA. Στην πρώτη του προπόνηση μαζεύτηκαν πάνω από 10.000(!!) νοματαίοι στο ΟΑΚΑ.. Μεγάλα παιχνίδια στους προημιτελικούς με την Μπένετον και στον ημιτελικό του final four.. Η ξαφνική φυγή του λίγο πριν τον 5ο τελικό αποδείχθηκε καταστροφική.. Έφυγε αφήνωντας πίσω του αμέτρητα φέσια, ενώ διάφοροι παίκτες και μέλη του τεχνικού επιτελείου ακόμα περιμένουν τα πριμ από 2.000 έως 10.000 $ τα οποία τους είχε τάξει.. Πακέτο μαζί με τον Ζόιντ πήγαινε ο κολλητός του Τζίνο Χάρις, ο οποίος λίγο καιρό μετά του φυγή του Ντομινίκ μαχαιρώθηκε σε καβγά σε εμπορικό κέντρο του Αμαρουσίου..

Ουίνστον, Κένεντι (2007-2008). Ήταν απλά λίγος για τον Παναθηναϊκό.. Πάντως, θα θυμόμαστε κάνα-δυο alley oop και φυσικά το «too good to be true» ματς στο ΣΕΦ.. Άλλη μια επιτυχημένη επιλογή του Δημήτρη Ιτούδη..

Π
Παβλίσεβιτς, Ζέλικο (1991-1993). Αλήστου μνήμης, έμειναν στην ιστορία οι ύπνοι του στον πάγκο.. Highlight της καριέρας του «Ζε-Πα» η κίνηση να σπάσει το plexiglas του πάγκου με καρατιά ύστερα από την ήττα από τον Ολυμπιακό στον 4ο τελικό της περιόδου ’92-’93 στη Γλυφάδα.. Έμεινε στην ιστορία για την ατάκα του «two cups» σε όποιον τον αμφισβητούσε και για το βέτο που άσκησε στην απόκτηση του Φασούλα, καθώς υποστήριζε ότι δεν χώραγε στην ίδια ομάδα με τον Βράνκοβιτς. Αντ’αυτού αποκτήθηκε ο Γιάννης Παπαγιάννης.. Στην Ιαπωνία πάντως (διετέλεσε προπονητής της Εθνικής Ομάδας) λατρεύεται..

Παναγιωταράκος, Πέτρος (1964-1973). Το χρυσό τζαμπ-σουτ της δεκαετίας του ’60, από το 1999 δεν βρίσκεται ανάμεσά μας..

Παναγιωταράς, Άκης (1986-2012). Επί χρόνια φυσιοθεραπευτής της ομάδας και υπεύθυνος για τα μοντάζ με τα πρωτοσέλιδα στα αποδυτήρια.. Είναι πιο παλιός και από την οικογένεια Γιαννακόπουλου.. Οι αναμνήσεις του παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον..

Παπαγιάνης, Γιάννης (1993-1995). Μπασκετμπολίστας απάτη.

Παπαδόπουλος, Δημήτρης (2000-2007). Ο άνθρωπος που είχε αναλάβει επί σειρά ετών, με σημαντική επιτυχία, το scouting των αντιπάλων. Η ξαφνική αποπομπή του δημιούργησε εύλογα ερωτηματικά.. Δυστυχώς όμως, αποδείχθηκε αγνώμων..

Παπαδόπουλος, Λάζαρος (2001-2003). Ήρθε ως μεγάλο ταλέντο, έκανε μεγάλα παιχνίδια στο final four της Μπολόνια και μετά ..εξαφανίστηκε. Δεν μπορούσε -λέει- να συγκεντρωθεί.. Η θρυλική ατάκα: «you have no brain» που του είχε πει Ομπράντοβιτς έγραψε ιστορία.. Τη σεζόν 2002-2003 για λίγο καιρό κυκλοφορούσε με ..μουστάκι(!!), ενώ την άνοιξη του 2002, σε ματς εναντίον της ΑΕΚ, πήγε να εκτελέσει βολές σε φάουλ που είχε κερδίσει η ΑΕΚ..

Παπαδόπουλος, Μάνος (1991-2012). Κατέχει τη θέση του general manager. Γνωστός και ως «γίγαντας», αποτελεί την ψυχή της ομάδας, προσπαθώντας να φέρει εις πέρας όλες τις επικίνδυνες αποστολές, εντός και εκτός έδρας.. Κάποτε ο Tάσος Δελημπαλταδάκης τον είχε αποκαλέσει «πιστό σκυλί».. Η δήλωσή του περί νταβατζή-κυβερνητικού εκπροσώπου «έγραψε»..

Παπαντωνίου, Ανδρέας (1970-1983). Ταλαντούχος παίκτης στα 70’s.

Παπάζογλου, Χάρης (1969-1980, 1993-1997). Από τα εργαλεία της εποχής. Διετέλεσε και συνεργάτης των Πολίτη, Κιουμουτρζόγλου και Μάλκοβιτς..

Παπανικολάου, Δημήτρης (2003-2007). Έζησε την απόλυτη δικαίωση στο τελευταίο του παιχνίδι με την «πράσινη» φανέλα. Άκουσε τα μπινελίκια της ζωής του (ιδιαίτερα επί εποχής Σπόρτιγκ), δεν προσαρμόστηκε όσο θα ήθελε και ο ίδιος, αλλά πάντα ήταν «σκυλί του πολέμου». Για να απαριθμήσουμε τις ατάκες του πρέπει να φτιάξουμε νέο blog.. Ενδεικτικά αναφέρουμε το περιστατικό με τον Ίβκοβιτς την περίοδο 1996-1997: Ο «Ντούντα» του κάνει νόημα να μπεί στον αγώνα λέγοντας «Μπρε Δημήτρη, μπες και εσύ μέσα, έχω δοκιμάσει τα πάντα». Ο Δημητράκης πηγαίνοντας προς την γραμματεία πετάει το αμίμητο: «Τα δοκίμασες όλα; Με Ultrex λούστηκες;»..

Παπαπέτρου, Αργύρης (1984-1993). Συμπαθής και μαχητικός παίκτης (κάποτε στη Γλυφάδα τον Τάρπλεϊ τον είχε στο τσεπάκι..)

Παπαχατζής, Θανάσης (1994-1999). Ως βοηθός προπονητή ήταν τυπικός (βλ. «πόρτα» στους προέδρους επί Σούμποτιτς), ως αντίπαλος (βοηθός προπονητή του Μπάρτον) ήταν προκλητικός..

Πάσπαλι, Ζάρκο (1994-1995). Όταν ήρθε είχε αρχίσει να φθίνει κάπως η πορεία του (είχε αποκτήσει και το κόμπλεξ με τις βολές..) Παρ’όλα αυτά του ταίριαζε γάντι το γρήγορο μπάσκετ που παίζαμε εκείνη τη χρονιά. Καλύτερες στιγμές: το νικητήριο καλάθι και φάουλ στη νίκη της κανονικής περιόδου στο ΣΕΦ (όπου έκανε και την θρυλική δήλωση: «σούταρα με το δεξί, γιατί με το αριστερό κρατούσα τ’@ρχίδι@ μου και τα έδειχνα στον Ιωαννίδη») και το απίστευτο 3ο ματς κόντρα στην Buckler στο επικό 99-56..

Παταβούκας, Κώστας (1993-1996, 1997-1999). Σταθερός, χωρίς σκαμπανεβάσματα, είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω στην πρώτη θητεία του. Στην δεύτερη θητεία του ήταν στα τελειώματα..

Πιστιόλης, Ανδρέας (2007-2012). Οι συγκρίσεις με τον προκάτοχό του είναι αναπόφευκτες..

Πεγιούδης, Δημήτρης (2007-2012). Μέλος του τεχνικού τιμ..

Πεδουλάκης, Αργύρης (1986-1992). Η μεταγραφή του από το Περιστέρι ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Έπεσε πάνω στα πέτρινα χρόνια της ομάδας.. Mέχρι τα 32 του δεν είχε αποφασίσει πως πρέπει να σουτάρει βολές.. Κάποτε είχε πλακωθεί με τον Σκοτ Ροθ σε μια προπόνηση, επειδή ο τελευταίος είχε πειράξει τον νεαρό τότε Αλβέρτη.. Σήμερα αποτελεί τον έναν από τους δυο καλύτερους Έλληνες προπονητές..

Πέιν, Μάικ (1987-1988).

Πέκοβιτς, Νίκολα (2008-2010) Ο πρώτος ψηλός μεγάλης κλάσης που αποκτήσαμε μετά τον Ρέμπρατσα.. Δυστυχώς είχε και την ίδια κ@βλα να πάει στο ΝΒΑ με τον Ρέμπρατσα..

Περπέρογλου, Στράτος (2007-2012). Παρά τη σχετική μάχη που έγινε με τον Ολυμπιακό για την απόκτησή του, μέχρι στιγμής δεν έχει την απαιτούμενη σταθερότητα..

Πετράκος, Γκρεγκ (1985-1986).

Πετσάρσκι, Μίροσλαβ (1994-1996). Μάλλον αρπαχτή έκανε..

Πίπος, Μάικλ (1988-1989). Ο μύθος της εποχής λέει ότι τον έφερε αρχικά ο Άρης για να «φοβερίσει» τον Γκάλη και εν τέλει τον αποκτήσαμε εμείς νομίζοντας πως πρόκειται για λαβράκι..

Πολίτης, Κώστας (1962-1970, 1979-1982, 1993-1994). Συνδέθηκε με την αποχώρηση του Νίκου Γκάλη από την ενεργό δράση, αλλά και με την άρνησή του να αποκτήσει η ομάδα τον Άρβιντας Σαμπόνις («Ο Σαμπόνις ήθελε με την καρδιά του να έλθει στον Παναθηναϊκό -σ.σ. τον είχε κλείσει ο Θανάσης- όμως ο Πολίτης μας είπε ότι έχει τεράστια προβλήματα με τα γόνατα του», τάδε έφη Παύλος Γιαννακόπουλος)

Πλακουράκης, Μπράιαν (1990-1991). Όταν αποκτήθηκε ήταν ο καλύτερος παίκτης της Α2.. Επέστρεψε στην Α2..

Πρκάτσιν, Νίκολα (2008). Είχε και αυτός την μοίρα των περισσότερων παικτών που έρχονται μεσούσης της περιόδου, δηλαδή ελάχιστη προσφορά..

Ρ

Ραμπότας, Γιώργος. (1992-1995).  Γυμναστής της ομάδας και πρώην αδελφικός φίλος του Νίκου Γκάλη.. Επανήλθε μετά από χρόνια στο προσκήνιο με το βιβλίο που εξέδωσε: «Νίκος Γκάλης: ένας θρύλος όπως τον έζησα». Σαφώς και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποιά από τα γεγονότα που περιγράφονται είναι αληθή και ποιά όχι. Είναι επίσης γεγονός ότι στο βιβλίο εμπεριέχεται το στοιχείο της υπερβολής (και ως προς τον Γκάλη και ως προς τον ίδιο τον συγγραφέα..) Από την άλλη πλευρά, όπως σωστά αναφέρει και ο «Ράμπο»: «μιάς και περνάνε τα χρόνια και στην ιστορία θα είχε καταγραφεί η μισή αλήθεια, έπρεπε να γίνουν γνωστά κάποια πράγματα που ο ίδιος ο Γκάλης λόγω χαρακτήρα δεν θα τα έλεγε ποτέ..»

Ράτζα, Ντίνο (1997-1999). Όσο άντεχαν τα γόνατά του έδειχνε την τεράστια κλάση του. Συνέβαλε τα μέγιστα στα 2 Πρωταθλήματα της ομάδας. Οι επιστροφές από ιταλικό έδαφος (Μιλάνο ’98, Μπολόνια΄99) είχαν πάντοτε ενδιαφέρον (έχει μείνει στην ιστορία το: «I will fuck you» που ξεστόμισε προς τους οπαδούς που τον έβριζαν, γυρνώντας από το Μιλάνο). Το 1999 έπειτα από τη νίκη επί του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ για την κανονική περίοδο, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μπήκε στα αποδυτήρια(!!) και άρχισε να βριζει τον Σούμποτιτς επειδή δεν καλύφθηκε η ήττα του πρώτου γύρου. Ο Ράτζα τον έπιασε από το λαιμό, τον σήκωσε στον αέρα, του έριξε μια γροθιά και τον κυνήγησε στους διαδρόμους.. Οι πιο ψύχραιμοι που κατόρθωσαν εν τέλει να φυγαδεύσουν τον γιο του Παύλου να καταφύγει στα αποδυτήρια των διαιτητών για να γλυτώσει.. Οι δηλώσεις του προς τον Ίβκοβιτς μετά το τέλος του 5ου τελικού του 1999: «Ο Ίβκοβιτς μετά το τέλος του αγώνα της κανονικής περιόδου μας είχε αποκαλέσει αδερφές. Πως του φαίνεται τώρα που οι αδερφές τον γά..σαν μέσα στο γα..μένο τους το σπίτι;» ακόμα μνημονεύονται..

Ρέμπρατσα, Ζέλικο (1999-2001). Κλήθηκε ν’αντικαταστήσει τον Ράτζα και τα πήγε περίφημα (ιδιαίτερα την πρώτη χρονιά του). MVP του final four της Θεσσαλονίκης. Σιγουριά και εγγύηση κάτω από το καλάθι, παίκτης ουσίας. Είχε φάει κόλλημα με το ΝΒΑ, δυστυχώς όμως οι καρδιακές του αρρυθμίες δεν του επέτρεψαν να παίξει όπως θα ήθελε και τον ανάγκασαν τελικά σε πρόωρη αποχώρηση από την ενεργό δράση.. Την δεύτερη χρονιά του στην ομάδα, οι σχέσεις του με τον Ομπράντοβιτς ήταν τεταμένες, όμως όπως ο ίδιος παραδέχθηκε σε συνέντευξή του, τον θεωρεί μέντορά του και τον κορυφαίο προπονητή με τον οποίον έχει συνεργαστεί..

Ροθ, Σκοτ (1991-1992). Καλός σκόρερ που αγωνίστηκε μόνο στα Ευρωπαϊκά ματς την περίοδο που είχαμε ως έδρα το ΣΕΦ.. Οι φήμες της εποχής λένε ότι ο Παβλίσεβις είχε πείσει τον Περάσοβιτς, αλλά εν τέλει δεν δέχτηκε να παίζει μόνο στην Ευρώπη κι έτσι προέκυψε ο Ροθ..

Ρότζερς, Τζόνι (1999-2002). Το πιο σίγουρο σουτ από μέση απόσταση. Ποιοτικότατος πάικτης με πολύ μεγάλη προσφορά. Οι κακές γλώσσες πάντως λένε ότι ροχάλιζε σαν ατμομηχανή και ότι ήταν η μεγαλύτερη κουτσομπόλα στην ομάδα..

Σ

Σάβιτς, Πιτ (1986-1987). Κατώτερος των (όποιων) περιστάσεων..

Σάκοτα, Ντούσαν (2003-2007, 2008-2009). Βύσμα. Έμεινε αιώνιο ταλέντο..

Σάλεϊ, Τζον (1996-1997). Καλός παίκτης και ακόμα καλύτερος διασκεδαστής. Ήρθε με ..ελικόπτερο και ο Μπόζα τα είδε όλα!!

Σάντσεθ, Πέπε (2001-2002). Καλός στην δημιουργία, κάκιστος στην εκτέλεση (ακόμα θυμόμαστε τα airball στη Μπολόνια..) Δεν άντεχε την πίεση (ο κόσμος χανόταν και αυτός διάβαζε car & driver..) και αποχώρησε..

Σάτο, Ρομέιν (2010-2012). Το αγρίμι από την Κεντρική Αφρική είναι  η πιο ουσιαστική μεταγραφή των τελευταίων ετών (όταν δεν τον βάζει ο Ομπράντοβιτς να ποστάρει..)

Σερμαντίνι, Γκιόργκι (2008-2010). Ο «Μπόρατ» θα θυμάται για πάντα το ξύλο που έρτωγε από τον Πέκοβιτς στις προπονήσεις..

Σιούτης, Γιάννης (2001-2002). Κάποτε ο Πάρις Καλημερίδης τον αποκαλούσε τον καλύτερο Έλληνα play maker (κάπου στο 1997..) Δεν έπαιξε αρκετά λόγω της πληθώρας περιφερειακών τη συγκεκριμένη χρονιά..

Σισκάουσκας, Ραμούνας (2006-2007). Μέγας.. Ο πραγματικός MVP του final four της Αθήνας και η πιο ουσιαστική μεταγραφή που κάναμε απο τότε που έφυγε ο Μποντιρόγκα. Ψυχρός εκτελεστής, είναι ο παίκτης που δεν θέλεις να έχεις για αντίπαλο.. Έφυγε σαν κλέφτης.. Eυτυχώς εκί που έπρεπε αστόχησε..

Σκεπάνοβιτς, Βλάντο (2004-2006). Τον πρόδωσαν οι συχνοί τραυματισμοί και τα γεγονότα που ακολούθησαν τον αποκλεισμό των Σέρβων στο Ευρωμπάσκετ του 2005.. Μας έδωσε δείγματα του ταλέντου του..

Σκονοκίνι, Ούγκο (1996-1997). Έμπλεξε με τον Μάλκοβιτς και από αγριοκάτσικο μεταλλάχθηκε σε αγριογούρουνο..

Σκοτ, Μπάιρον (1997-1998). Μεγάλος παίκτης, μεγάλες εμφανίσεις στα play off του 1998 (στα εντός έδρας..) Αποτελούσε μια από τις μεγάλες συμπάθειες του Θανάση Γιαννακόπουλου..

Σκροπολίθας, Γιώργος (1983-1992). Συνώνυμο του play maker των 80’s.

Σοκ, Τιτ (1992-1996). Σοβαρός και εγκεφαλικός play maker, ήρθε σε λάθος εποχή.. Αγωνιζόταν μόνο στο Ελληνικό Πρωτάθλημα με το επίθετο Γιαννόπουλος..

Σμίθ, Στίβεν (2011-2012). Αν και χωρίς παραστάσεις υψηλού επιπέδου το παλεύει..

Σούμποτιτς, Σλόμπονταν (1997-1999). Ο Λευτέρης από την Κοκκινιά πήρε δύο πρωταθλήματα, αλλά δεν έπεισε ποτέ για την αξία του.. Λίγος για Ευρωπαϊκή διάκριση, μάλλον κυνήγαγε περισσότερο τις δημόσιες σχέσεις.. Συμπαθής στο γυναικείο φυλο.. Highlight: ο καβγάς με τον Ίβκοβιτς στη συνέντευξη τύπου, μετά το 68-48 επί του Ολυμπιακού το 1997 στο ΟΑΚΑ, όταν άρχισαν να βρίζονται στα σέρβικα χωρίς κανείς να καταλαβαίνει τι λένε!! Τη μετάφραση έκανε ο ίδιος ο Σούμποτιτς σε δημοσιογράφους λίγη ώρα αργότερα.. (Ίβκοβιτς: «Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν δίνεις το χέρι σου στον φιλοξενούμενο», Σούμποτιτς: «Κι εσύ με τον Άρη πέρισυ έκανες το ίδιο, αν και ήσουν γηπεδούχος», Ίβκοβιτς: «Γ..ώ τη μάνα σου την καθολική!!», Σούμποτιτς: «Πάρε τα @ρχίδι@ μου και βαλ’τα στο στόμα της μάνας σου!!») Οι δύο βοηθοί Γκέκος και Μπογατσιώτης μπήκαν στη μέση και η σύρραξη αποφεύχθηκε..  Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το τηλεφώνημα του Μάλκοβιτς την επόμενη ημέρα, ο οποίος ήθελε να συγχαρεί τον  Σούμποτιτς..

Σπανούλης, Βασίλης (2005-2006, 2007-2010). Η περίπτωση του έχει εξεταστεί αρκετά αναλυτικά σε σχετικό post.. Δείχνει να έχει πραγματοποιήσει το όνειρό του, να είναι ο ηγέτης σε μια μέτρια ομάδα..

Σταυρακόπουλος, Τζαννής (1995-1996). Ο θρυλικός μπόμπερ των Αμπελοκήπων έπαιξε συμπαθητικά (ιδιαίτερα στο Παρίσι).

Στεργάκος, Ντέιβιντ (1978-1991, 1995-1996). Ο Στεργάκος (ή Νέλσον) ήταν από τους καλύτερους ψηλούς της δεκαετίας του ’80 και ένας πραγματικός τζέντλεμαν.. Ήρθε στη Ελλάδα με πρωτοβουλία του Γεώργιου Βασιλακόπουλου, ο οποίος τότε ήταν παράγοντας του τμήματος μπάσκετ.. To καλοκαίρι του 1987 όταν o Παύλος ανέλαβε τα ηνία του ερασιτέχνη, είχε ως πρώτο μέλημα να πείσει τους Ντουξάιρ και Στεργάκο να επιστρέψουν στην ομάδα. Με τον Ντουξάιρ δεν υπήρξε ιδιαίτερο πρόβλημα, στην περίπτωση του Στεγάκου όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά, καθώς αυτός είχε φύγει για την Αμερική μαζί με την γυναίκα του και εργαζόταν στη Wall Street. Μάλιστα, λόγω της οικονομικής ασυνέπειας της προηγούμενης διοίκησης δεν ήθελε ούτε να ακούει για πιθανή επιστροφή στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό.. Μετά από προσωπική εικοινωνία με τον Παύλο και αφού πήρε τις απαραίτητες οικονομικές εγγυήσεις (με ένα ποσό που μπήκε στο λογαριασμό του), ο Στεργάκος επέστρεψε στην Ελλάδα.. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Στεργάκος είχε πρωτοέρθει στην ομάδα ως δώρο του Γιώργου Βαρδινογιάννη στην ομάδα μπάσκετ με τον «καπετάνιο» να επωμίζεται το οικονομικό βάρος της υπόθεσης.. Ως μάνατζερ της ομάδας στα τέλη της σεζόν ’95-’96 είχε γίνει στην κυριολεξία σκιά του Ντομινίκ..

Στεφάνου, Τάσος (1957-2012). Ο γενικός διεθυντής της ΚΑΕ δεν αποτελεί μόνο τον αρχαιότερο άνθρωπο μέσα στο τμήμα μπάσκετ, αλλά και τον νονό του «τάφου του Ινδού»..

T
Τέπιτς, Μιλένκο (2009-2011). Είχαμε βαρεθεί να διαβάζουμε ότι βγάζει μάτια στις προπονήσεις.. Εμάς μας έβγαζε από τα ρούχα μας με τα ηλίθια φάουλ του (ακόμα θυμόμαστε αυτό στο top16 της σεζόν 2010-2011 στην ήττα Λιετούβος στο OAKA..) Επίσης, αθλητή με μουστάκι είχαμε να δούμε από την εποχή του Λάζου..

Τζάκσον, Ρούντι (1984-1985). Παίκτης-ανέκδοτο..

Τζεντίλε, Νάντο (1998-2001). Ο τρελοϊταλός ήρθε στο «τριφύλλι» στο τέλος της σπουδαίας καριέρας του. Highlight: οι συνεχόμενοι πόντοι του στο τέλος του 5ου τελικού του 1999, οι επικές του δηλώσεις μετά το τέλος του 4ου τελικού το 2001 όταν βγήκε ημίγυμνος με μια πετσέτα στη μέση από τα αποδυτήρια του ΣΕΦ και αντί να τα χώσει στον Πιτσίλκα (όπως οι υπόλοιποι) δήλωσε: «Δεν ξαναπατάω σ’αυτό το γήπεδο, μοιάζει με σάουνα..», η ατάκα του προς τους δημοσιογράφους «tutti ρουφιάνοι» με αφορμή τη διαρροή του επεισοδίου Αλβέρτη-Ζοτς και το «ποιά π….να να το έδωσε, ποιά π….να να το έδωσε» που τραγουδούσε στα αποδυτήρια την επόμενη του εν λόγω καυγά.. Οι δηλώσεις που είχε κάνει όταν κλήθηκε να σχολιάσει την πρόσληψη του Αλμπέρτο Μπιγκόν στον πάγκο του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού ήταν ενδεικτικές: «Ο Μπιγκόν ήταν ο τέταρτος προπονητής της Νάπολι, πίσω από τον Μαραντόνα, τον Αλεμάο και τον Καρέκα..». Επίσης, ο loco-Νάντο πάντα θα θυμάται την πλάκα που του έστησε ο Παύλος όταν ήρθε στην Αθήνα προκειμένου να κανονιστούν οι τελευταίες λεπτομέρειες. Μπαίνοντας στο σπίτι του Παύλου, ο Τζεντίλε είδε πολύ κόσμο συγκεντρωμένο.. «Για σένα μαζεύτηκαν όλοι αυτοί» του είπε ο Πάυλος και ο Τζεντίλε έμεινε με το στόμα ορθάνοιχτο, μέχρι να του αποκαλύψουν ότι ο Δημητράκης είχε μαζέψει (για άσχετο λόγο) διάφορους φίλους του..

Τζόουνς, Έντγκαρ (1988-1990). Βετεράνος μαχητής, αποτέλεσε ίνδαλμα στα τέλη των 80’s στον «Τάφο του Ινδού». Επί εποχής E.J. μπήκε το παρκέ που υπάρχει ακόμα στο κλειστό της Λεωφόρου, επειδή τα γόνατά του δεν άντεχαν το πλαστικό που υπήρχε.. Γνωστός και ως «ελικόπτερο»..

Τζόουνς, Κένιον (2003). Ο μοναδικός παίκτης -πλην Σχορτσιανίτη- που πήρε κιλά σε περίοδο προετοιμασίας. Οι φήμες λένε πως είχε στο σπίτι του μηχάνημα παραγωγής hamburger.. Δυστυχώς τον πρόδωσε η καρδιά του. R.I.P.

Τομάσεβιτς, Ντέγιαν (2005-2008). Ο άρχοντας του ζωγραφιστού, ίσως ο εξυπνότερος ψηλός στην Ευρώπη μαζί με τον Βούισιτς..  Το μοναδικό του μειονέκτημα είναι ότι κόμπλαρε περισσότερο απ’όσο θα έπρεπε τον Γιαβτόκας στις προπονήσεις.. Μετά το final four της Αθήνας «άδειασε» τελείως..

Τόμπσον Ντέιβιντ (1981-1982). Έφυγε στα μέσα της σεζόν αφήνοντας «φέσι» 700.οοο δραχμών, απλήρωτους λογαριασμούς υπερατλαντικών τηλεφώνων και ένα σπίτι που θύμιζε κάβα με τα άδεια μπουκάλια μπύρας που περιείχε..

Τσαρτσαρής, Κώστας (2002-2012). Από τότε που ήρθε στην ομάδα ο «Ισλανδός» δεν έχουμε χάσει πρωτάθλημα.. Δυο φορές έλειψε από top16 λόγω τραυματισμού και αποκλειστήκαμε.. Ο πλέον δημοσιογραφικός παίκτης μας..

Τσατσαρώνη, Μαρία  (1999-2012). Δίπλα στον Ομπράντοβιτς σε κάθε συνέντευξη τύπου.. Περισσότερα στη συνέντευξη..

 

Φ
Φέμερλινγκ, Πάτρικ (2004-2006). Α(τσού)μπαλος. Θα τον θυμόμαστε για τις κάλτσες του και για τις εξορμήσεις του παρέα με τον Λάκοβιτς στην παραλιακή..

Φραγκισκάτος, Σάκης (1986-1991). Ταλέντο της εποχής..

Φώτσης, Αντώνης (1997-2001, 2002-2003, 2008-2011). Τεράστιες δυνατότητες. Ήταν η αποκάλυψη του τελικού του final four του 2000, δεν έκανε όμως την καριέρα που περίμεναν όλοι (ελέω Βαγγέλα). Παραμένει πάντως ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους forward. Από τους ελάχιστους Έλληνες παίκτες που διαθέτουν κρύο αίμα.. Highlight της καριέρας το κύκνειο άσμα του στο τριφύλλι, ο 4ος τελικός των play-off τη σεζόν 2011-2012 με τα 6/6 τρίποντα.. Έχει στο ενεργητικό του ένα απο τους πιο πρωτότυπους τραυματισμούς, καθώς ξυπνώντας ένα πρωϊ πατάει ένα ποτήρι που είχε αφήσει το προηγούμενο βράδυ κάτω από το κρεβάτι του.. Αρχικά δεν είπε τίποτα στον Ομπράντοβιτς (για να γλυτώσει το κράξιμο), αλλά στην προπόνηση το πόδι του έγινε κατακόκκινο από τα αίματα και προδώθηκε..

Χ
Χάισλιπ, Μάρκους (2009-2010). Είχε τα φόντα να γίνει η πιο ουσιαστική μεταγραφή που κάναμε μεσούσης της περιόδου, αλλά δεν.. Μια ημέρα δεν πήγε στην προπόνηση επειδή κόπηκε στο ξύρισμα..

Χάντερ, Μπράντον (2006-2007). Μάλλον το φλουρί ήταν κάλπικο..

Χάντζος, Σταύρος (1996-2012). Ο ντόκτορ, ο ειδικός αθλητίατρος της ομάδας. Αυθεντία στο είδος του, η πείρα του σε θέματα υγείας των αθλητών (βλ. doping) είναι τεράστια..

Χατζηβρέττας, Νίκος (2003-2009). Το πολυεργαλείο (multitool). Αυτός έβγαζε τα συκώτια από τα αντίπαλα γκάρντ και η γυναίκα του φρόντιζε για να ικανοποιεί τις γαστρονομικές επιθυμίες των Ντικούδη και Διαμαντίδη..

Χούπμαν, Σάσα (1997-1999). Απίστευτος ξυλοκόπος. Προκάλεσε τη σύρραξη που εκτυλίχθηκε στη φυσούνα, στο ημίχρονο του 5ου τελικού των play off του 1999, καθώς πανυγηρίζοντας το τρίποντο του Ράτζα στην εκπνοή του ημιχρόνου πήρε παραμάζωμα τον Τόμιτς (ρίχνωντάς του μια μεγαλοπρεπέστατη γροθιά) και στη συνέχεια επιτέθηκε σε έναν αστυφύλακα!!

Χριστοδούλου, Φάνης (1997-1998). Στη δύση της μεγάλης καριέρας του έκανε αυτό που χρόνια περίμενε, γρονθοκόπησε τον Ιωαννίδη στο 3ο ημιτελικό των play off του 1998 (ας είναι καλά ο Βιδάλης που ήταν τότε κομισάριος και προστάτευσε τον «Ξανθό» με μια καρέκλα..) Εννέα χρόνια μετά έδωσε μια συνέντευξη, όπου είπε αλήθειες..

Ένα άκρως ενδιαφέρον περιστατικό μας θύμισε ο Μπουρλάκης:  «όταν ο Φάνης διαπίστωσε ότι τα πόδια του δεν τον βαστούσαν άλλο (πριν αρχίσει η σεζόν 1998-1999) είπε στον Θανάση: «Πρόεδρε, δεν μπορώ να κοροϊδεύω… Θα μπορούσα να σου πω ότι τραυματίστηκα στην προετοιμασία και να πάρω όλο το συμβόλαιο, όμως αυτό δεν είναι του χαρακτήρα μου» ..και δεν δέχτηκε να πάρει φράγκο..

Επίσης, άλλα εξωαγωνιστικά highlights του μπόεμ Φανη ανέφερε σε σχετικό αφιέρωμα ο Φιλέρης.. «..τo 1996, ταξιδεύοντας για την Ατλάντα κόντεψε να τρελάνει τους Αμερικανούς της Delta. Οι αεροσυνοδοί τον έβλεπαν έντρομες να καπνίζει στην τουαλέτα και τον απειλούσαν με πρόστιμο 500 δολαρίων. Η απάντησή του ήταν άμεση: “Να σας δώσω χίλια, να καπνίσω άλλο ένα;”, ενώ σύμφωνα με την ίδια πηγή στου “Βαλέσα” την περίφημη ψησταριά στη πλατεία της Άνω Ν. Σμύρνης, υπήρχε ειδικό γεμιστό μπιφτέκι με κωδικό Φάνης, γιατί το έτρωγε μόνο αυτός..

Χρυσανθόπουλος, Γιώργος (1993-1994). Τριποντάκιας της εποχής.

p.s.1 Υπάρχουν και κάποιοι παίκτες, οι οποίοι έκαναν προπονήσεις, αλλά για διαφορετικούς λόγους ο καθένας δεν αγωνίστηκαν σε επίσημο παιχνίδι.. Ενδεικτικά ονόματα:

Γιάνκοβιτς, Νικ (1984). Δεν απέκτησε ποτέ δικαίωμα συμμετοχής..

Τζόοουνς, Φιλ (1999). Έκανε προετοιμασία, αλλά δεν αποκτήθηκε..

Ζαχάριεφ, Χρίστο (2007-2008). Ο -τότε- 16χρονος δοκιμάστηκε για δυο εβδομάδες.

Σεϊκέλι, Ρόνι (1983). Πονεμένη ιστορία.. Λεπτομέρειες στο αφιέρωμα.. Όσο για τις αξέχαστες Ελληνικές νύχτες, δείτε το Ε-Π-Ι-Κ-Ο βίντεο..

p.s.2 Υπάρχουν και κάποιοι παίκτες, οι οποίοι βοηθούσαν στις προπονήσεις (συνήθως προερχόντουσαν από το Εφηβικό) και είχαν ελάχιστη ως μηδενική συμμετοχή, οπότε δεν υπάρχει κάτι χαρακτηριστικό να πούμε γι’αυτούς.. Τα ονοματά τους είναι τα εξής:

Αλέξανδρος Άνθης (1998-1999), Χρήστος Βιδάλης (2002-2003), Γιάννης Βούλγαρης (2000-2001), Φώτης Ζούμπος (2009-2012), Μάκης Θέος (2002-2003), Διονύσης Κουρλής (1992-1993, 1994-1995), Σωτήρης Μανωλόπουλος (1991-1992), Πάρης Μαραγκός (2010-2011), Γιάννης Ροδοστόγλου (2000-2001), Μιχάλης Σβορώνος (2002-2003), Λεωνίδας Σκούταρης (1994-1997), Άρης Ταταρούνης (2005-2006, 2007-2008), Κωνσταντίνος Τάγαρης (2008-2010), Γιάννης Καραμαλέγκος (2009-2010)